KALP AVUNTUSU Güzel Seven Kadınlar Serisi 3

23. Bölüm

Lütfen bölümü okumadan önce watpadde takip edip etmediğinize bakın ve etmiyorsanız beni takip edin.  herdem6060

Yeni açtığım instagram hesabımın linkini ana sayfamda bulabilirsiniz. Tek tıkla beni oradan da takip ederseniz çok sevinirim. 

Sosyal medyada aktif olacağım. Lütfen kitap karakterlerimi sevenler edit ve ya resimleri sahnelerime ekleyerek bana yardım edin. Aktif bir okuyucumsa, kitaplarımı benim gibi benimsemiş bu tarz işlerden anlayan iki kişiye  sayfamı yönetme hakkı da vereceğim.  Çünkü ben bol bol yazmak istiyorum. 

aysenurtsdmirr_ gerek editler gerek kapak çalışmalarında öyle çok yardım etti ki buradan da teşekkür etmek istedim. Kendisi de kitap yazdığı ve instagram sayfası olduğu için daha fazlasına yüzüm yok :) 

Beni arkadaşlarınıza önerirseniz, sayfalarınızda paylaşırsanız da çok sevinirim. 

Hesabım çok güzel açılış yaptı. Onun mutluluğuyla erken geleyim dedim. İyi okumalar canlarım..

Gökçe Yavuz geldiğinde kapıda bekliyordu. Onu arayıp hazırlanmasını istediğinde Burak ve Dilek'le yüzleşmeye gideceğini tahmin ediyordu. Üzerine mavi dar paça kotunu ve beyaz bir badiyi giydi. Üzerine de deri yeleğini geçirdi. Bembeyaz spor ayakkabılarından sonra uzun siyah saçlarını atkuyruğu yaptı. Güneş kremini sürdü. Makyaj yapmadı. Zaten Cihangir'e hamile kaldığından beri olabildiğince makyaj bile yapmamıştı. Dudağına sürdüğü ruju da emerek yiyordu. Tırnaklarına oje sürmedi. Bebeğinin varlığını öğrenir öğrenmez öyle bir benimsemişti ki, ona zarar vereceğini düşündüğü ne varsa yapmadı. . Kimyasal olan her şeye ne olur ne olmaz diye yaklaştı. Oğlu doğduğundan beri de özel günler hariç pek makyaj yapmadı.

Her zaman yaptığı gibi bu seferde hayatının merkezinde oğlu vardı. Böyle bir huyu olduğunu anladığından beri olabildiğince kendini eleştiriyordu. Psikolojik yardım almayı düşünse de bu konuda bir atılımı olmadı. Ancak o günlerden sonra bol bol psikoloji okuyarak kendine değer vermenin yollarını aradı. Cihan'ın gidişi yıkımını getirmişti. Allah korkusu olmasa intihar edecekti. Kaç defa değişik intihar girişimini uygulamayı aklına koyup son dakika vazgeçtiğini bilmiyordu. O değerliydi, o iyi olmazsa çocuğu da onu sevenlerde iyi olamazdı. Bu tarz fikirlere kendini alıştırmaya çalışıyordu. Çocukluktan kaynaklı mı? Annesinden kaynaklı mı bilinmez, kendini bildi bileli hep başkalarının sözleri başkalarının mutlulukları istekleri daha önemliydi. Sanki başkalarının isteklerini yapması gerekiyor gibiydi. Tabi bunu sadece sevdiği kişilerde yapıyordu. Sevdiği kişiler üzülmesin, hastalanmasın, mutlu olsun. Onun istekleri olmasa da olurdu, sevdiklerinin mutluluklarıyla zaten mutlu oluyordu.

Ta ki!

Hayatının en büyük mutluluğunu ne ailesiyle ne sevdiği adamla paylaşamayıncaya dek...

Acılarını saklamak kolaydı. O hep annesi kızacak diye birçok görüşünü saklamıştı. Hep onun dediği olduğu için mutluluğu paylaşması için arkadaşları yetmişti. O anne olacaktı ve bunu ne ailesi ne de bebeğinin babası kabul etmemişti. İnsan kendine yapılanı kabul ediyordu da daha doğmamış bebeğinin istenmemesini aklı almıyordu. Zaten Cihan'ın onu terk etmesi hayatının en büyük acısını yaşatmışken, bebeğinin varlığını acıya çevirmeye çalışanları affetmeyecekti.

Yavuz'un kullandığı arabaya bindiğinde yine sessizdi. Belki hakkı yoktu fakat kırgın olduğu kişilerin içinde genç adamda vardı. Çünkü onu kardeşi gibi görmüştü. Tamam Cihan onun için değerliydi ama bir kere olsun nasılsın diye sormamıştı. Belki Ceren'den haberlerini almıştır aklından geçene gülümsedi. Yine aynı şeyi yapıyordu. Değer görülmediği sevdiği kadar sevilmediğini düşündüğü her durumu yine kendi yumuşatıyordu. Ah bu hallerinden nefret ediyordu. Cihan'la sevgiliyken beraber Yavuz'la da çok paylaşımları olmuştu. En azından içtikleri kahvelerin, ettikleri uzun uzun sohbetlerin bir değeri olmalıydı. Cihan'ın hayatından çıkması demek Yavuz'unda çıkması demek değildi. Arkadaş olduklarını sanmıştı ama onun tarafından da hemen silinmişti. Bu yüzden Ceren'e rağmen onu da affedemiyordu.