ထယ်ယောင်းရပ်ကြည့်နေမိပြီးမှသတိပြန်ဝင်လာကာထိုနေရာမှဂျောင်ကုမသိအောင်အမြန်ပြန်လှည့်လာခဲ့သည်။ ဂျယ်ယူကိုပဲမုန့်သွားချခိုင်းပြီးသူကတော့ဆိုင်ရဲ့ staff room ထဲမှာဝင်ပုန်းနေမိတယ်။
*သူငါ့ကိုတွေ့သွားလောက်လား...
ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ သူသာသိသွားခဲ့ရင်ဘယ်လိုပြန်ပြောရမှာလဲ...*
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်အတွေးများနဲ့ယောက်ယက်ခက်နေသည်။
"ဟူးး~~ စိတ်လျှော့ ကင်မ်ထယ်ယောင်း မသိသလိုလုပ်ပြီး သွားရင်ဆိုင်ကြည့်ရအောင်... မင်းလုပ်နိုင်ပါတယ် ဟူးး~"
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအားပေးပြီးနောက်သူဂျောင်ကုကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ရန် အချိန်ပိုင်းအလုပ်မှ ဦးထုပ်နှင့်မျက်မှန်ကိုရော အပေါ်ထပ်ဝန်ထမ်းအင်္ကျီကိုရောချွတ်ထားခဲ့ပြီးအပြင်သို့ထွက်လာခဲ့သည်။
သူဂျောင်ကုအနားကိုမသိမသာလေးသွားလိုက်တော့ခုနကကောင်မလေးကသူ့လက်ကိုကိုင်ထားသည်။ ဂျောင်ကုကလည်းထိုကောင်မလေးရဲ့လက်ကိုပြန်လည်ထပ်ကိုင်ထားသည်။ သူနဲနဲတော့စိတ်ထဲလေးသွားရပေမယ့် အခုမှတွေ့သလိုဟန်ဆောင်လိုက်သည်။
"ဟင်... Jeon Jung Kook မင်းမပြန်သေးပဲဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲ"
ဂျောင်ကုကထယ်ယောင်းအသံကြားတော့တစ်ချက်တုန်သွားပြီးထိုကောင်မလေးလက်ကိုလွှတ်လိုက်သည်။
"အာ Hyung အဲ့တာက ကျွန်တော်ပြန်ခါနီးကျမှ ကော်ဖီသောက်ချင်လို့ဆိုပြီးပြန်လာလိုက်တာ"
Th*ငါ့ကိုများတွေ့သွားလောက်လား
ပြီးတော့ Hyung?? တစ်ခါမှမခေါ်ဖူးဘူးပဲမင်းဇယားလေးအထင်လွဲသွားမှာဆိုးလို့လား*
"Hyung အင်္ကျီကလဲလိုက်တာလား ဘယ်ကိုများသွားလဲလိုက်တာလဲ အလာတုန်းကတခြားတစ်မျိုးပါ"
ဂျောင်ကုမသိချင်ယောင်ဆောင်ကာမေးလိုက်သည်။
"အင်း အဲ့တာကငါလူတစ်ယောက်နဲ့တွေ့စရာရှိလို့ပါ မင်းကရောတွေ့စရာလူရှိတဲ့ပုံပဲ ဒီလာတာက"
ထယ်ယောင်းပြောနေတာကိုဂျောင်ကုကောင်းကောင်းသဘောပေါက်သည်။
YOU ARE READING
To Love You (Completed)
FanfictionTaekook My first fiction ပထမဦးဆုံးရေးခြင်းမို့အမှားပါခဲ့ရင် အရေးအသားမကောင်းခဲ့ရင်ခွင့်လွှတ်ပေးပါ စိတ်ကူးသက်သက်ကိုရေးထားတာမို့ဘယ်သူ့ကိုမှထိခိုက်လိုစိတ်မရှိပါဘူး Taekook My first fiction ပထမဦးဆုံးေရးျခင္းမို႔အမွားပါခဲ့ရင္ အေရးအသားမေကာင္းခဲ့ရင္ခြ...
