Take me home (Completed)

21

Unicode

ဘယ်လိုပဲ မသိသလိုဟန်ဆောင်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားပါစေ ချစ်ရသူကို တခြားသူနဲ့တွဲတွေ့နေရတာက စိတ်ကိုနာကျင်စေတာတော့ အမှန်ပါပဲ။

ငါနဲ့မသက်ဆိုင်ဘူး။ ငါသူ့ကိုယုံတယ်။
ငါဘာမှလျှောက်မတွေးဘူး။
ဒီလိုမျိုး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအကြိမ်ကြိမ်
သတိပေးနေပေမယ့် သခင်လေးနဲ့ စားပွဲ
တစ်ခုထဲ အတူတူထိုင်နေတဲ့ ပိုင်ရွယ်လီကို မြင်ရင် Xiao Sa ရဲ့စိတ်တွေက အကြိမ်ကြိမ်ကျရှုံးတယ်။
သခင်လေးက ပိုင်ရွယ်လီ လာလည်တယ်လို့
သိတည်းက သူ့ကိုအခန်းပြင်မထွက်ခိုင်းခဲ့တာ။ ဒါပေမယ့် သူကတော့ သခင်လေးရဲ့စကားကိုနားမထောင်ချင်ဘူး။

အရင်တခါကလိုမျိုး ပိုင်ရွယ်လီကိုဖက်ထားတဲ့ သခင်လေးရဲ့ ပုံရိပ်မျိုးကိုလဲ သူမမြင်ချင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သခင်လေးနဲ့ သခင်မလေးတို့ ဆုံတဲ့အချိန်မှာ ရှောင်နေပေးရတဲ့
အပိုလူတစ်ယောက်လဲ Xiao Sa မဖြစ်ချင်ပြန်ဘူး။

ဟိုအရာရှိပြောခဲ့သလို သူကတကယ်ပဲ
အဲ့အဆင့်ကိုရောက်နေခဲ့ပြီလား။
အိမ်တော်ထိန်းရဲ့ လှောင်ပြုံးနဲ့ ယွဲ့ရီရဲ့ ခနဲ့တဲ့အကြည့်တွေ၊ အလုပ်သမားတွေရဲ့
မထီသလို စကားတွေ၊ ဒါတွေက သူအမြဲကြုံတွေ့နေခဲ့ရတဲ့အရာတွေပဲ။
Xiao Sa ဒါတွေကို မမှုခဲ့ပေမယ့် ခုလိုချိန်မျိုးဆိုရင်တော့ ကိုယ့်အဖြစ်ကိုပြန်တွေးပြီး ဝမ်းနည်းမိတယ်။

ထမင်းစားခန်းထဲက ကြားနေရတဲ့သခင်မကြီးရဲ့ ရယ်မောသံနဲ့ ပိုင်ရွယ်လီရဲ့
အသံချိုချိုတို့ဟာထပ်တူကျနေတယ်။
သခင်လေးကတော့ဒီစကားဝိုင်းကို မလိုလားနိုင်ပေမယ့် ရှောင်ဖယ်ခြင်းတော့ မပြုနိုင်ဘူးလေ။

အဆင့်အတန်းချင်းတူတဲ့သူ ၊ အရမ်းလိုက်ဖက်တဲ့သူ၊ ပြီးတော့ သခင်လေးကိုကောင်းကောင်းထောက်ပံပေးနိုင်တဲ့သူ ဒီလိုအချက်တွေနဲ့ ပိုင်ရွယ်လီက အကုန်ပြည့်စုံပေမယ့် သူကတော့ရော။
သူကတော့ ဘာမှမဟုတ်တဲ့သူတစ်ယောက်ဖြစ်နေတယ်လေ။
သခင်လေးရဲ့ အချစ်ဆိုတာကရော ဘယ်လောက်ကြာကြာတည်ရှိနိုင်လိမ့်မလဲ။

အဝေးက လှမ်းမြင်နေရတဲ့ သခင်လေးရဲ့
မျက်နှာက တည်တံနေပေမယ့် ဘေးနားက
လူတိုင်းဟာတော့ ပြုံးရွှင်လို့နေတယ်။
အရမ်းလိုက်ဖက်တဲ့ စုံတွဲကိုကြည့်ပြီး ကြည်နူးနေသလိုမျိုး။