Unicode
"လာပြီ သခင်လေးရဲ့ကားရောက်လာပြီ
သခင်မကြီး"
အစေခံမလေးတစ်ဦး၏ အစောတလျင်ပြောသံအဆုံးမှာတော့ လူအားလုံးဟာ ကိုယ်စီ
အိမ်တော်အပေါက်ဝမှာနေရာယူလိုက်ကြလေသည်။
ရှင်းမေလိကတော့ ကျော့မော့စွာထွက်လာပြီး
သားဖြစ်သူကိုကြိုဆိုရန် အသင့်ပြင်ထားလိုက်လေသည်။
မကြာလိုက် အိမ်တော်ရှေ့သို့ တန်ဖိုးကြီးကားတစ်စီးဆိုက်ရောက်လာလေသည်။
ထို့နောက်တွင်တော့ ကားတံခါးမှ
ခန့်ညားပြီးချောမောတဲ့လူတစ်ယောက်
ထွက်လာတော့သည်။
ဆံပင်ကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြီးသင်ထားပြီး အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို စမတ်ကျကျ
ဝတ်ဆင်ထားသည့် ထိုလူသားကအားလုံး၏
အကြည့်ကို ညှို့ယူသွားလေသည်။
တည်ကြည်တဲ့အသွင်အပြင်က မိန်းကလေးတိုင်းရဲ့ အိမ်မက်ထဲကပုံစံမျိုးပင်။
သခင်လေးကိုငေးကြည့်ပြီး အသိမဝင်နိုင်တဲ့
အစေခံမလေးတွေကို ယွဲ့ဟွာကကြိတ်ပြီး မာန်မဲလိုက်တော့မှ အကုန်ခေါင်းပြန်ငုံ့သွားကြသည်။
"မာမား!"
"သားငယ်"
ကားထဲကထွက်လာတဲ့ သခင်လေးဟာ
အိမ်တော်ရှေ့က သူ့အမေကိုမြင်တာနဲ့ တန်းပြီး ပွေ့ဖက်လိုက်တယ်။
"သားငယ် ပြန်လာပြီ"
"လွမ်းနေတာ မာမား"
"မားလဲတူတူပါပဲ သားငယ်ရယ်"
"မားအတွက်လက်ဆောင်တွေအများကြီးဝယ်လာတယ်"
"မလိုပါဘူးသားငယ်ရယ်
သားငယ်ပြန်လာတာနဲ့တင် မားကပျော်နေပါပြီ"
ထို့နောက်မှာတော့ နှစ်ယောက်သားဟာ စကားတပြောပြောဖြင့်အိမ်တော်ထဲ ဝင်သွားကြလေသည်။ အလုပ်သမားတွေကလဲ သူတို့ကိုဦးညွတ်လို့နှုတ်ဆက်ကြတယ်။
Ye Mi ဟာသူ့ကိုဦးညွတ်နေတဲ့လူတွေကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်တယ်။
သူတစ်ယောက်ယောက်ကို ရှာနေတာဖြစ်ပြီး
ထိုလူကိုတော့မတွေ့ရဘူး။
Ye Mi စိတ်ထဲဘဝင်မကျဖြစ်သွားရတယ်။
ဘာလို့များရှိမနေရတာလဲ။
"သခင်မကြီး သခင်လေးနားဖို့စီစဥ်ပြီးပါပြီ"
ယွဲ့ဟွာလာပြောတော့ ရှင်းမေလိက သူ့သားဘက်လှည့်ပြီး
YOU ARE READING
Take me home (Completed)
Fanfictionအထီးကျန်နေတဲ့ ဝိညာဉ်ဟာ ခမ်းနားတဲ့အိမ်ကြီးထဲမှာ နှစ် ၆၀ကြာရှင်သန်နေခဲ့တယ် တစ်စုံတစ်ဦးကိုစောင့်မျှော်ရင်းပေါ့....
