Hızlıca bir cevap yazıp telefonu cebime koyduktan sonra havaalanının çıkışına ilerledim.
* * *
Kalacağım otele gelip odaya çıktığımda derin bir nefes alıp bir süre öylece ayakta dikilip etrafı inceledim.
Sonunda valizimi alıp içeri girdim ve kapıyı kapattıktan sonra gidip koltuklardan birine oturdum dizlerimi kendime çekip kollarımı doladım. Oturur oturmaz ne kadar yorgun olduğumu fark etmiştim.
Telefonuma bildirim geldiğinde içimden kendi kendime hattımı değiştirmediğim için sövmeye başlamıştım. Bakmak istemiyordum fakat art arda gelen bildirimlerim ısrarıyla aklımdan geçirdiğim bir takım küfürleri yazan kişiye mesaj atmamak için zor duruyordum.
Arka cebimden telefonu çıkarıp ekrana baktığımda gözlerimi devirmiştim.
Trafo Talha: Ne bileyim Trafo Talha: En azından bir vedayı hak etmiştik diye düşünüyordum Trafo Talha: Bu kadar mı düşman kesildin, gideceğini haber vermeyecek kadar?
Siz: Pardon sana hesap vermem mi gerekiyordu? Siz: Hangi vasıfla yani, kimsin ki sen?
Trafo Talha:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Trafo Talha: Ayrıca böyle diyorsun da numaramı da silmemişsin Trafo Talha: Profil foton duruyo
Gözlerimi devirip rehbere girdim ve numarasını sildim. Siler silmez gelen bildirime tekrar göz devirdim.
0553****: Askim noldu ya profil foton gittiii
Siz: Ya sen manitanın yanına gitsene aq Siz: Darlamıyo mu seni ilgi diye
0553***: Evde değil ki 0553***: Hem olsa da bisi demez 0553***: O sen mi de
Yazdığı son mesaja ağzımı açıp hayretle bir kahkaha attıktan sonra sinirden titreyen ellerimle hızla mesaj yazmaya koyuldum.
Siz: Dalga mı geçiyosun amk ya
0553***: Yo konusuyoruz iste
Siz: Ne münasebet?
0553***: Ne demek ne münasebet??
Yok, sakinim.
Siz: Allah aşkına siktir git yoluna
0553***: Bak aliniyorum.
Siz: Lan sen sınavım mısın benim?
0553***: Hande yüzünden mi böyle yapıyosun
Siz: Yol al ya kürkçü dükkanına mı benziyorum ae
0553***: Yalnız beni sen terk ettin 0553***: Bu durumda kürkçü dükkanı ben oluyorum
Siz: Sikseler dönmem dediği eski sevgilisine dönüp bi suratına tükürmediği kalan diğer eski sevgilisine yazan da sensin Siz: Ben malmışım baya ya, söylesene hangi eski sevgilinin evine asılı üstün? Siz: Tiksiniyorum senden ya
0553***: Ağır konuşuyorsun
Siz: En azından dürüstüm Siz: Bana da yazamazsın kafana esti mi
0553***: Olmadı Bade, adam gibi unutamadım işte 0553***: Sen o uçağa binmeden önce biliyordum gideceğini 0553***: Diyemedim gitme diye
Siz: Neden Hande'ylesin o zaman
Bir süre cevap gelmeyince devam ettim yazmaya.
Siz: Boş versene Siz: Hande'nin beline sarıl elbet unutursun Siz: Dönemem ki geri kalbine başka biri girmişse
Mesaj görüldü oldu ancak cevap gelmedi. Telefonu koltuğun üstüne bırakıp odanın banyosuna ilerledim.
Talha'dan...
Cebimdeki elimde tuttuğum anahtarı sıkarken 7. katta duran asansörden inip uzun koridorda ilerledim. Evin kapısının önüne geldiğimde derin bir nefes alıp anahtarı cebimden çıkarıp kapıyı açtım.
Raflar kitaplarıyla doluydu. Onları bile almamıştı yanına. Gerçekten uzaklaşmak istiyordu. Kitapların olduğu rafta baş aşağı çevrilmiş çerçeveyi görmemle kaşlarım çatıldı. Uzanıp çerçeveyi elime aldığımda Bade ile olan bir fotoğrafımızı olduğunu görmüştüm.
Gözlerimi fotoğrafta alamazken gözlerimin yanmaya başladığını hissettim. Çok güzel bakıyordu bana. Bense muhtemelen yanımda oturan fakat kadrajda olmayan Cenk'in espirisine kahkaha atıyordum.
Fotoğrafı bırakmadan Bade'nin odasına yürüdüm. Programlanmış robot misali keskin adımlarla yatağın ucuna oturduğumda gözümden bir damla yaş düşüp çerçeveye damladı. Burnumu çekip rastgele atıldığı belli olan yastığa uzandığımda Bade'nin ezberimdeki kokusu dolduruyordu bu seferde ciğerlerimi.
Gözyaşlarım yastığa akarken dizlerimi karnıma çekmiş fotoğrafımıza bakıyordum. Bana 'Hiç bırakmayacağım seni' derdi. Şimdi bakıyorum, nerdesin Bade? Söylediği her söze inanmıştım. Seviyorum demişti, şüphe bile duymadım. Çok sevsen de bırakıp gitmen mi gerekirdi? Oysa çabalamak gerekmez miydi? O hiç çaba göstermeden gitmişti benden alabildiğine uzağa. Yeni yeni fark ediyordum, onunla ilgili kurduğum her hayal bir imkansızdan ibaretti. Onda gördüğüm ümidi başka gözlerde aramıştım fakat benzeri yoktu.
Dışarıdaki rüzgarın uğultusu ve pencereye çarpan damlaların sesi yağmurun habercisiydi. Gecenin kasvetli dakikaları geçmez bilmezken gözlerimi bir an bile olsun fotoğraftan ayırmadım.
Bir yolunu buldum sanmışken fena halde yanılmıştım.
Göz kapaklarım yavaş yavaş kapanırken derin bir uykuya dalıyordum kokusuyla.
