Part - {94}

87 12 0
                                    

“…အင္း”

အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္သြားခဲ့ၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္ အေဝးႀကီး လိုေနေသးတယ္ ထင္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္သိမ္းက ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕တင္ပဲ။ ဒီေန႕က ဩဂုတ္လ ၃၁ရက္ေန႕။ မူရင္းဝတၳဳရဲ႕ ေနာက္ဆုံးရက္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြအကုန္ အစကေန ျပန္စၾကရေတာ့မယ္။ ဒီေန႕ကို ေရာက္လာရင္ ကြၽန္ေတာ္ ဝမ္းနည္းရမယ္လို႔ ထင္ထားတာ၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ထင္ထားတာထက္ စိတ္လႈပ္ရွားရတာကလြဲၿပီး ဘာမွ မရွိဘူး။ အခ်ိန္ေတြ ေနာက္ျပန္ေရာက္သြားရင္ေတာင္ ဒီအေျခအေနမွာပဲ ရွိေနအုန္းမွာပဲေလ။

အီဗန္က ဘာအမူအရာမွ မရွိဘဲ ႏႈတ္ခမ္းေတြ ေစ့ပိတ္ထားကာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ သူ႕ပုံစံက ေျပာစရာ တစ္ခုခု ရွိေနေပမဲ့ အရင္ကနဲ႕ မတူေအာင္ကို တုံ႕ဆိုင္းေနတယ္။

“… ငါက ေဟးလ္ရဲ႕ ေဘးနား ရွိမေနရင္ေတာင္ ေဟးလ္က ငါ့ကို ေပ်ာ္႐ႊင္ေစခ်င္တာလား?”

ဘာလို႔ သူ ဒီလို ေမးရတာလဲ? အီဗန္က ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ အတူ မရွိရင္ေတာင္ သူ႕ကို ေပ်ာ္ေစခ်င္လားတဲ့? ဒါကို ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခါမွ မေတြးခဲ့ဖူးဘူး။ အီဗန႔္ရဲ႕ စားပြဲခုံ အလြတ္ကို စဥ္းစားၾကည့္႐ုံနဲ႕ စိတ္က မသက္မသာ ျဖစ္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လို ျပန္ေျဖသင့္လဲ? အီဗန္ ဘယ္လိုတုံ႕ျပန္မလဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ေပမဲ့ သူက ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေျဖတာကို ေစာင့္ေနမွန္း ေတြးမိလိုက္တဲ့အခါ ျပန္ေျဖမိသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အေတြးေတြထက္ စိတ္က ပိုျမန္သြားတာေပါ့။

“အင္း”

“…”

အခု ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေျဖလိုက္တာက မွားသြားၿပီလား? အိုး ကြၽန္ေတာ္ မွားသြားၿပီ ထင္တယ္။ အီဗန္က လုံးဝကို အေစာက အေျဖရဲ႕ ဆန႔္က်င္ဖက္ စကားကို ေျပာေစခ်င္ေနသလိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ အီဗန္ အျပစ္ေပးတာ ခံရေတာ့မွာပဲ။ စကားေျပာရင္းနဲ႕ ၾကားထဲမွာ တိတ္ဆိတ္သြားေလေလ၊ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ပူလာေလေလပဲ။

“ဘာလို႔ အဲဒီ့လို…”

“… ငါအဲ့ဒါကို သိပ္နားမလည္ဘူးေဟးလ္”

ခဏၾကာေတာ့ အီဗန္က ျပန္ေျဖလာတယ္။ သူလည္းပဲ တစ္ခုခု မွားေနတဲ့ ပုံပဲ။

အဓိကဇာတ္ေကာင္Shouအျဖစ္မွ ၾကမ္းရမ္းတဲ့Gongဘဝသို႔ : Myanmar Translation (Zawgyi)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ