Part - {8}

534 83 5
                                    

"အဝတ္လဲဖို႔ မလိုဘူး..."

"လဲရမယ္ေလ။ ေခြၽးေတြ စိုေနတာကို"

"ဒါဆို ငါ-ငါပဲ ခြၽတ္လိုက္မယ္!"

ကြၽန္ေတာ္ ျမန္ျမန္ထလိုက္တယ္။ အီဗန္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ဂ႐ုစိုက္႐ုံပဲဆိုေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အီဗန္နဲ႕ အသာေလး ထိတာကိုေတာင္ ရွက္‌ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာပဲ အႀကိမ္ေရ အနည္းငယ္ ႀကိဳးစားခြၽတ္ေတာ့မွာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္လန႔္တၾကား (အမွန္က ရွက္တာ ><) လက္ကို ရမ္းလိုက္ေတာ့ အီဗန္က ကြၽန္ေတာ့္ရွပ္အကၤ်ီအနားကို ကိုင္ထားရင္းကေန လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။

"အိုေက"

အီဗန္ႏႈတ္ခမ္းမွာ အၿပဳံးလွလွေလးတစ္ပြင့္ ျဖစ္သြားတယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ္ရွက္ေနတာကို ရိပ္မိသြားတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အကၤ်ီကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ကိုင္နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။

အခန္းက တိတ္ေနေတာ့ ၾကယ္သီးတစ္လုံးခ်င္းစီ ျဖဳတ္ေနတဲ့အသံကို ၾကားေနရတယ္။ အနက္ေရာင္ မ်က္ဝန္းတစ္စုံက ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနေတာ့ လက္ေတြတုန္လာတယ္။ သူ႕အၾကည့္ေတြကေလ မျမင္ရတဲ့လက္တစ္စုံက ကြၽန္ေတာ့္ကို လာထိေနသလို ခံစားရတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးက ပိုလို႔ေတာင္ ရွက္စရာေကာင္းေသးတယ္။

အီဗန္က ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ႂကြက္သားေတြက ဆြဲစားခ်င္စရာ ေကာင္းေနသလိုမ်ိဳး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းကို စိုက္ၾကည့္လာတယ္။

သူ႕ရဲ႕ လည္ဇလုပ္က အေပၚေအာက္ စုန္ဆင္းလိုက္ တက္လိုက္ျဖစ္ေနတယ္။ အီဗန္က လႊမ္းမိုးခံရလြန္းလို႔ မခံနိုင္ေတာ့သလိုမ်ိဳး ေခါင္းငုံ႕လိုက္တယ္။

"ၿပီးၿပီလား?"

"ဟင့္အင္း"

ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေျဖလိုက္တဲ့ ခပ္တင္းတင္းစကားက ေတာ္ေတာ္ဆိုးဆိုးကို ဆြဲ‌ေဆာင္မႈ ရွိေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အီဗန႔္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ဖို႔ေတာင္ မေတြးရဲေတာ့ဘူး။ အီဗန္က သူ႕လက္ထဲက ေရစိုေနတဲ့ ပုဝါကို ခါလိုက္တယ္။ ေရေအးေတြက ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္ေပၚကို ျဖာက်ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းကို တုန္ယင္သြားတယ္။

အဓိကဇာတ္ေကာင္Shouအျဖစ္မွ ၾကမ္းရမ္းတဲ့Gongဘဝသို႔ : Myanmar Translation (Zawgyi)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant