အဓိကဇာတ္ေကာင္Shouအျဖစ္မွ ၾကမ္းရမ္းတဲ့Gongဘဝသို႔ : Myanmar Translation (Zawgyi)

Part - {18}

ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းကင္ေပၚ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး မိုးေရထဲမွာပဲ အီဗန႔္လက္ကို ဆြဲလိုက္တယ္။ ျမည္ဟီးသံနဲ႕အတူ မိုး႐ြာ‌ခ်လာပုံက အရာအားလုံးကို ေဆးေၾကာခ်ခ်င္တဲ့အလားပဲ။ မိုးသည္းထန္လာၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့အထိ ႐ြာခ်လာခ်ိန္မွာ ေျခလွမ္းေတြကို အရွိန္တင္လိုက္တယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဘယ္အရာမွ ပိုေကာင္းေအာင္ ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာမ်ိဳး မရွိဘူး။ ျပည့္စုံ‌တဲ့ေန႕တစ္ေန႕ရဲ႕ အဆုံးသတ္ကို ဖ်က္ဆီးသလိုပဲမို႔ မိုးေရထဲမွာပဲ စုပ္သတ္မိသြားတယ္။

ေရအိုင္ကို ကြၽန္ေတာ္ နင္းလိုက္မိေတာ့ ေရမႈန္ေရမႊားေလးေတြက ေနရာအႏွံ႕ ျပန႔္က်ဲသြားတယ္။ ဖိနပ္ေတြသာမက ေဘာင္းဘီအနားေတြ၊ အကၤ်ီနဲ႕ ေခါင္းအထိပါ မိုးေရေၾကာင့္ စို႐ႊဲေနၿပီ။ ေစာနကေလးတင္ ပူအိုက္ေနခဲ့တာ။ ေလေအးနဲ႕ ေအးစက္တဲ့ စြမ္းအင္က အလ်င္အျမန္ ျပည့္ႏွက္သြားၿပီး ၾကမ္းတမ္းလာေရာပဲ။

ကြၽန္ေတာ္ အီဗန္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး ဝိုးတဝါးျမင္ေနရတဲ့ ဘတ္စ္ကားေစာင့္တဲ့ေနရာထိ ေျပးသြားလိုက္တယ္။ အီဗန္က ကြၽန္ေတာ္နဲ႕မတူတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႕(ေဟးလ္လို ေျခလွမ္းက်ယ္နဲ႕မတူ)မို႔ သူက ကြၽန္ေတာ့္လက္မွာ တြဲခိုၿပီး ေဘထုပ္ေလးလို ဆြဲခ်ခံရလုနီးပါးမို႔ အရွိန္နည္းနည္း ေလ်ာ့လိုက္တယ္။

အဲ့တာေၾကာင့္ ဘတ္စ္ကားေစာင့္တဲ့ေနရာထိေတာင္ မ‌နည္း လာခဲ့ရေတာ့တယ္။ မိုးက မ႐ြာေတာ့ေပမဲ့ သူ႕အဝတ္ေတြကေတာ့ စို႐ြဲေနၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ အေဝးထိ မေျပးၾကေပမဲ့ ႂကြက္စုတ္ေလးေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္။

ေရေတြ စီးက်ေနၿပီး ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ႏွာေပၚ ေငြေရာင္ဆံပင္ေတြက လာကပ္ေနတာမို႔ သပ္တင္လိုက္ေတာ့ ေဘးက အီဗန္ကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ အနည္းငယ္ ပြေရာင္းတဲ့ အဝတ္ေတြက စို႐ြဲေနၿပီး သူ႕အသားေပၚ ကပ္ညွိေနတာမို႔ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေသးေသးေလး ေပၚလာတယ္။ ခါးသိမ္သိမ္ေလးနဲ႕ နီးနီးကပ္ကပ္ရွိေနတဲ့ ႂကြက္သားေသးေသးေလးေတြရယ္၊ အသားၾကည္ၾကည္ေလးရယ္။

အီဗန္က လက္ျမႇောက္လိုက္ၿပီး သူ႕ဆံပင္ကို ဖြလိုက္တယ္။ သူ႕ေရွ႕ဆံပင္ေတြေၾကာင့္ ဖုံးကြယ္ေနတဲ့ နဖူးလွလွေလး ေပၚလာတယ္။ သူ႕ရဲ႕ အနက္ေရာင္ဆံပင္ေတြဆီက ေရစက္ေလးေတြ ထြက္လာတယ္။ ေမာဟိုက္ေနတဲ့ အီဗန္ရဲ႕ မ်က္ေတာင္ေတြကလည္း ေရမႈန္မႊားေလးေတြ ကပ္ညွိေနၿပီး ေက်ာက္မ်က္ရတနာတုံးေလးလို ေတာက္ပေနတယ္။ ၾကည့္လိုက္႐ုံနဲ႕တင္ ေလးစားဖို႔ေကာင္းလွတဲ့ သူ႕မ်က္ႏွာက ကြၽန္ေတာ့္ဖက္ လွည့္လာတယ္။