အဓိကဇာတ္ေကာင္Shouအျဖစ္မွ ၾကမ္းရမ္းတဲ့Gongဘဝသို႔ : Myanmar Translation (Zawgyi)

Part - {30}

႐ူဒယ္က ဗာဒီမ်ိဳးႏြယ္ေတြကို ထိလို႔မရေတာ့ အီဗန္ကိုပဲ ထုတ္ပစ္ေတာ့မွာ။ မူရင္းဝတၳဳမွာကတည္းက အီဗန္ဒီေက်ာင္းကို လာရဖို႔ ဘယ္ေလာက္ႀကိဳးစားခဲ့ရသလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္။ အီဗန္ဆိုတာက ဘယ္အရာကိုမဆို သူ႕ရဲ႕ အေကာင္းဆုံးႀကိဳးစားျခင္းထက္ေတာင္ ပိုေက်ာ္လြန္ေအာင္ လုပ္ေလ့ရွိသူမို႔ပဲ။

ကြၽန္ေတာ္သာ ႐ူဒယ္ကို နည္းနည္းေလး ထိလိုက္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ‌ျပန္ေပးဆပ္ရမွာက အီဗန္ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုပဲ ဗာဒီမ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္ေနပါေစ၊ ဒီေက်ာင္းက ဥကၠဌနဲ႕ေတာင္ ထူးျခားတဲ့ဆက္ဆံေရးရွိေနတဲ့ ႐ူဒယ္ရဲ႕အင္အားကို ေလ်ာ့မ‌တြက္ရဲဘူး။ ႐ူဒယ္က ကြၽန္ေတာ့္အားနည္းခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။

"...ငေၾကာက္ပဲ"

႐ူဒယ္က ႏွစ္လိုဖြယ္ၿပဳံးျပလာတယ္။ ေနမင္းႀကီးလို ေတာက္ပေနတဲ့အၿပဳံးက သိပ္ၿပီးေတာ့ ဘဝင္မက်စရာပဲ။

"အဲ့တာေၾကာင့္ ေသခ်ာေတြးေတာၿပီးမွ ျပဳမူပါေဟးလ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ေအာက္မွာ ညည္း၊ အင္း ဆြဲေဆာင္မႈရွိရွိ ညည္းေနေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္က မင္းကို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးအုန္းမွာ"

"ခင္ဗ်ားက အ႐ူးပဲ"

"ကိုယ္သိတာေပါ့"

စိတ္မသိုးမသန႔္ျဖစ္မႈေတြပဲ ခံစားလိုက္ရတယ္။ ႐ူဒယ္က ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာေတာင္ နားမေထာင္ပဲ ၿပဳံးေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေဆးေပးခန္းက ထြက္ဖို႔လုပ္ေတာ့ ေျပာလာေသးတယ္။

"စကားမစပ္ ကိုယ္မင္းကို အေၾကာင္းအရာေကာင္းေကာင္းေလးတစ္ခု ေျပာျပရမလား?"

နားေထာင္ဖို႔ေတာင္ မသတီစရာပဲကို။ တံခါးလက္ကိုင္ဘုသီးကို လက္နဲ႕လွည့္ဖြင့္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ။

"အီဗန္ပရီစတင္က ကိုယ့္ထက္ေတာင္ ႐ူးေသးတယ္"

ခဏေလာက္ တန႔္သြားၿပီးမွ ေျခလွမ္းျပင္ၿပီး ေရွ႕ဆက္သြားလိုက္တယ္။ တံခါးပိတ္ၿပီးေတာ့ေပါ့။

တံခါးပိတ္သံအက်ယ္ႀကီးရယ္နဲ႕ စၾကၤန္လမ္းျပတင္းကေနတဆင့္ ဝင္လာတဲ့ ေလႏုေအးေလးေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ေဆးေပးခန္းထဲကေန လြတ္ေျမာက္လာၿပီမွန္း သတိရလိုက္တယ္။ ေဆးဝါးနံ႕ေတြ ရွိေနေသးတုန္းဆိုေပမဲ့ သူနဲ႕႐ူဒယ္ၾကားထဲမွာ တံခါးတစ္ခ်ပ္ ျခားထားၿပီဆိုတဲ့အသိနဲ႕တင္ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရာရသြားၿပီ။