အဓိကဇာတ္ေကာင္Shouအျဖစ္မွ ၾကမ္းရမ္းတဲ့Gongဘဝသို႔ : Myanmar Translation (Zawgyi)

Part - {4}

"စကားလုံးတစ္လုံးထဲနဲ႕ အဲ့ဒီ့လူက ငါ့အပိုင္ျဖစ္လာတယ္"

တစ္စုံတစ္ခုက မသက္မသာျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး အီဗန္ရဲ႕ ႏူးညံ့တဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ ခဏျဖတ္ေျပးသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုမ်ိဳး တည္ၿငိမ္တဲ့ အသြင္အျပင္ ျပန္ျဖစ္သြားတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ အဲ့စာေၾကာင္းကို အရင္က တစ္ေနရာရာမွာ မၾကာခဏၾကားဖူးသလိုပဲ။ အဲ့ဒီ့ရင္းႏွီးေနတဲ့ စာသားကို စဥ္းစားေနတုန္း အီဗန႔္လက္က ကြၽန္ေတာ့္ဆီ လွမ္းလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေမးေစ့ကို ကိုင္လိုက္ရင္း အတင္းပဲ ေခါင္းေမာ့ေစတယ္။

"ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ?"

"ဟမ္?"

"သိခ်င္႐ုံပါ။ ငါမင္း ဘာလုပ္ေနတာလဲဆိုတာကို ျမင္ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းေခါင္းထဲ ဘာေတြေတြးေနတာလဲဆိုတာေတာ့ မခန႔္မွန္းနိုင္ဘူး။"

အီဗန္က တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႕ တီးတိုး ေျပာလာတယ္။ အီဗန္က ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ အရမ္း နီးကပ္ေနေတာ့ ေနရခက္လာတယ္။ သူ႕ဆီကေန ကြၽန္ေတာ္ ေျခတစ္လွမ္းစာ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ရတယ္။

"မ-မင္း အရမ္းကပ္ေနတယ္"

အဲ့လိုဆိုေပမဲ့ အီဗန္က ဘယ္ေသာအခါမွ ကြၽန္ေတာ္နား တြယ္ကပ္ေနတာကို ရပ္မသြားဘူး။ ထိုင္ခုံအစြန္းနား ထိုင္ေနရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ယိုင္သြားတယ္။

"အဲ့တာေၾကာင့္ မင္းငါ့ကို ေျပာျပမွ ရမယ္ ေဟးလ္"

"...ေျပာျပရမယ္။ ဘာကိုလဲ?"

စားပြဲေပၚ တင္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ခံလိုက္ရတယ္။ သူ႕ရဲ႕လက္က ကြၽန္ေတာ့္ထက္ ပိုႏူးညံ့ၿပီး ပိုေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လက္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ယွက္ၿပီး ကိုင္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အံ့ဩၿပီး ပါးစပ္ေတာင္ ျပန္မပိတ္နိုင္ဘူး။ အီဗန္က ၿပဳံးလိုက္တယ္။

"ငါတို႔ လက္ေတြကိုင္လို႔ ရတယ္မလား?"

"ဟမ္? ရ-ရတယ္"

ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္တယ္။ စဥ္းစားၾကည့္မွပဲ အီဗန္က အၿမဲ ႀကိဳတင္အသိမေပးပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို လာလာထိတတ္တယ္။ အခုလိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ရင္ခုန္ျမန္ေနလို႔ စိတ္ၿငိမ္ဖို႔ အသက္ရႉသြင္းလိုက္ေတာ့ အီဗန႔္ ကိုယ္သင္းရနံ႕က ႐ုတ္တရက္ႀကီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ကို ေမႊးပ်ံ့လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဦးႏွောက္ ရပ္သြားသလိုျဖစ္ၿပီး မ်က္ေတာင္ တစ္ခ်က္ခတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ၾကည္လင္ၿပီး ျပတ္သားတဲ့ အသံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ သူ႕ရဲ႕ တီးတိုးေျပာလိုက္တဲ့ အသံနဲ႕အတူ အသက္ရႉသံ တစ္ခ်က္ခ်င္းစီက ကြၽန္ေတာ့္ကို အူယားေစတယ္။