Part - {89}

96 12 0
                                    

ဘာလို႔ သူက လူတိုင္း သိေနနိုင္တဲ့ အရာကို မသိရတာလဲ? သူကိုယ္တိုင္ ႀကဳံခဲ့ရၿပီးၿပီ ဆိုမွေတာ့ ဘာလို႔ ဇာတ္ေၾကာင္းကို ျပန္ေက်ာ့ဖို႔ ႀကိဳးစားေနရတာလဲ?

ဇာတ္ေၾကာင္းျမဳပ္ကြက္ေတြေတာ့ ေပၚမလာခဲ့ဘူး။ အီဗန္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အမူအရာမဲ့တဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႕ စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ သူ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးခဲ့ဖူးတဲ့ အရာတစ္ခုကို ႀကဳံေတြ႕ေနရသလိုမ်ိဳး။ ကြၽန္ေတာ္ အီဗန္ကို အဲဒီ့လိုမ်ိဳးနဲ႕ လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ လည္ပင္းနားမွာ ခံစားခဲ့ရတဲ့ ခပ္ႏြေးႏြေး ခံစားခ်က္က ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ တစ္ခဏေလာက္ တိတ္ဆိတ္ေနၿပီးေနာက္ ေဝေဝဝါးဝါး ရယ္သံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရတယ္။

“အဲဒီ့လို စကားေတြ မေျပာနဲ႕ေတာ့”

“တကယ့္လက္ေတြ႕ကေန ေရွာင္မေျပးပါနဲ႕ အီဗန္။ မင္း သိပါတယ္။”

အီဗန္က ေခါင္းေမာ့လာၿပီး အျဖဴေရာင္ မ်က္ႏွာက်က္ကို ၾကည့္ေနရာကေန အမူအရာက ေမွာင္မိုက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ေတာင္ တစ္ခ်က္ခတ္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ တစ္စုံတစ္ခုက ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို လာထိသြားတယ္။

“ဟမ္ ေနအုန္း!”

ဒါေပမဲ့ အီဗန္ကို တားဖို႔ အခ်ိန္မရွိခဲ့ပဲ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ပြတ္တိုက္သြားတယ္။ အီဗန္က ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းကို ပိတ္ကာခ်င္ခဲ့သလိုမ်ိဳး နမ္းရွိုက္ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခုခု ေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တိုင္း ကြၽန္ေတာ့္လွ်ာက ရစ္ပတ္ခံလိုက္ရၿပီး အသက္ေတာင္ မရႉနိုင္ေတာ့တဲ့ အထိ ျဖစ္သြားရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႐ုန္းကန္ေနတုန္း အီဗန္က ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ ထိေတြ႕ေနရာက ရပ္တန႔္မသြားဘူး။

“ဒီႏႈတ္ခမ္းေတြက။”

“အီဗန္ ငါ…”

“စကားလွလွေလးေတြပဲ ေျပာရင္ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းမွာပဲ။”

ကြၽန္ေတာ့္နား,နားမွာ ခံစားလိုက္ရတဲ့ ေလေငြ႕ေတြက ကြၽန္ေတာ့္နားကို လ်က္ေနသလို ခံစားရတယ္။ ခႏၶာကိုယ္အပူခ်ိန္က ပူေလာင္ေနေပမဲ့ အီဗန႔္မ်က္လုံးေတြကေတာ့ ေရခဲထက္ေတာင္ ေအးစက္ေနခဲ့တယ္။ ထိလြယ္ရွလြယ္ျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အာ႐ုံခံနိုင္စြမ္းေတြေၾကာင့္ အဝတ္ေတြခ်င္း ပြတ္တိုက္သြားသံကေတာင္ ဆူညံသံေတြအျဖစ္ ၾကားေနရတယ္။ အီဗန္က ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း နမ္းလာတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္အဝတ္ေတြ တြန႔္ေၾကကုန္ရစၿမဲပဲ။

အဓိကဇာတ္ေကာင္Shouအျဖစ္မွ ၾကမ္းရမ္းတဲ့Gongဘဝသို႔ : Myanmar Translation (Zawgyi)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora