အဓိကဇာတ္ေကာင္Shouအျဖစ္မွ ၾကမ္းရမ္းတဲ့Gongဘဝသို႔ : Myanmar Translation (Zawgyi)

Part - {83}

ေဟးလ္ကို ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲက မီးက ေတာက္ေလာင္လာျပန္တယ္။ မီးက်ီခဲေတြက တေငြ႕ေငြ႕ ေတာက္ေလာင္ရာကေန ပ်ံ့ႏွံ႕ကုန္ၿပီး မီးေတာက္ႀကီး ျဖစ္လာတယ္။ အဆုံးမွာေတာ့ ေဟးလ္က ကြၽန္ေတာ့္ အိပ္မက္ေတြထဲပါ ပါလာေတာ့တာပဲ။ အိပ္မက္ထဲက ေဟးလ္ရဲ႕ ပုံရိပ္နဲ႕ တကယ့္လက္ေတြ႕နဲ႕ ထပ္တူၾကၿပီး ခက္ခဲခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။

အိပ္ေနရာကေန နိုးထလာၿပီးေနာက္ေတာင္မွ ေဟးလ္ဗာဒီက သူ႕နာမည္ကိုပဲ ဆက္တိုက္ေတြးမိေအာင္ လုပ္ထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းကမွ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို မစြဲလမ္းခဲ့ဖူးဘူး။ ဒီလိုအိပ္မက္မ်ိဳး မက္တာေတာင္မွ ဒါ ပထမဆုံးပဲ။

အဲဒီ့အိပ္မက္လိုပဲ၊ ကြၽန္ေတာ္ ေဟးလ္ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္လာတယ္။ ျဖစ္ကိုျဖစ္မွ ရမယ္။

ကြၽန္ေတာ္ ေဟးလ္ရဲ႕ စိတ္နဲ႕ ကိုယ္ထဲကို တိုးဝင္ခ်င္တယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ႕ရဲ႕ မရွိမျဖစ္ အေရးႀကီးတဲ့ တစ္စုံတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး အၿမဲတမ္း ေတြးေနေစခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းပဲလို႔ ေတြးမိတဲ့အခါ ရယ္ေမာမိၿပီး၊ ငိုေႂကြးမိၿပီး၊ ေဒါသပါ ျဖစ္လာရတယ္။

ဒါက ဘယ္လို ခံစားခ်က္ႀကီးမ်ားလဲ?

ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဒီလိုမ်ိဳး ခံစားခ်က္ကို ‘အခ်စ္’ လို႔ ေခၚၾကသလိုပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ သိထားတဲ့ ‘အခ်စ္’က ဒီလိုမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးေလ။ အခ်စ္က ဒီလိုမ်ိဳး မႏြေးေထြးဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ပိုၿပီးေတာ့ မြန္းၾကပ္စရာေလ။ ဒါေၾကာင့္ ေသခ်ာတာက ဒါဟာ အခ်စ္မဟုတ္ဘူး။ ဒါက အခ်စ္ မျဖစ္သင့္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ေရာဂါတစ္ခုခု ျဖစ္ေနဖို႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။

ဒါက မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ဒါက အျခား ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မယ္။

“အီဗန္ မင္း ဒီအပုဒ္ကို သိလား? ငါဘယ္ေလာက္ပဲ ေျဖရွင္းၾကည့္ၾကည့္၊ အေျဖမရလို႔”

စာသင္ခ်ိန္ၿပီးတဲ့ေနာက္ စာသင္ခန္းက တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပါးနပ္လွတဲ့ ေကာ္ဖီဆိုင္က သီခ်င္းခ်ိဳခ်ိဳေလး ဖြင့္ေပးထားသလိုမ်ိဳး ပုံရိပ္ေယာင္ေတြ ျမင္ေနၾကားေနရတယ္။ ေဟးလ္နားမလည္တဲ့ ပုစ္ဆာေတြကို ရွင္းျပရတာက ရိုးရွင္းတဲ့ အလုပ္ျဖစ္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဒီလိုအခ်ိန္ကို သေဘာက်တယ္။ ႏြေရာသီ ေရာက္ဖို႔အခ်ိန္ နီးလာေလေလ၊ အခ်ိန္ေတြ ပိုၾကာလာေလေလ ျဖစ္တာကို သေဘာက်တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေဟးလ္အားရပါးရ ၿပဳံးေနတာမ်ိဳးကို ျမင္ရလို႔ေလ။