Part - {99}

116 15 1
                                    

အဲဒီ့စကားလုံးေတြက ျမစ္ကို ျဖတ္ၿပီး ဆက္သြယ္ထားတဲ့ တံတားေပၚကိုပါ ပဲ့တင္ထပ္သြားတယ္။ အီဗန္က ကြၽန္ေတာ့္ပါးကို ထိ႐ုံသာ ထိၿပီး၊ တစ္နည္း သူ႕လက္သည္းေတြနဲ႕ ထိ႐ုံေလးသာ ထိၿပီး ျပန္႐ုတ္သြားတယ္။

ေရလွိုင္းေတြက ေက်ာက္ခဲေတြကို ရိုက္ခ်ၿပီး တိုက္စားသြားတယ္။ တံတားေပၚကေန ရထားခုတ္ေမာင္းသြားသံကို ၾကားေနရၿပီး အနီေရာင္ ေကာင္းကင္ယံကလည္း အိပ္မက္ထဲက ေသြးျပင္လိုမ်ိဳး ပတ္ဝန္းက်င္ကို ရက္စက္စြာ အနီေရာင္ေတြ မႈန္းျခယ္ထားတယ္။ ဖိနပ္ထိပ္မွာ ႐ႊံ႕ခဲေလးေတြ အျဖစ္ စုခဲသြားၿပီး အဲဒီ့႐ႊံ႕ခဲေတြေပၚကို ၾကည္လင္တဲ့ တစ္စုံတစ္ရာ စီးက်သြားျပန္တယ္။ အနက္ေရာင္ ေျပာင္းသြားတဲ့ ေရကြက္ရာက ႐ႊံ႕ခဲထဲကို စိမ့္ဝင္သြားတယ္။

“ရက္စက္တဲ့ အရာေတြကို ပုံမွန္လို ေျပာဆိုေနတာမ်ိဳးကို ေၾကာက္တယ္၊ မင္းရဲ႕ အထိအေတြ႕ေတြ၊ မင္းရဲ႕ မ်က္လုံးေတြကိုေတာင္မွပဲ။”

စကားလုံးေတြက ဓားေတြလို ျဖစ္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးကို ထိုးျဖတ္ေနသလို ထြက္က်လာတယ္။ ေအးျမေနတဲ့ ျမစ္ျပင္ေလေျပေတြကလည္း အနီေရာင္ေျပာင္းစ သစ္႐ြက္ေတြကို ေဝ့ဝဲေႂကြက်လာေစတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ပုခုံးေတြကို ဆြဲလိုက္ၿပီး ဆြဲေခၚရာေနာက္ အလြယ္တကူ ပါလာတဲ့ အီဗန္ကို ဖက္ထားလိုက္တယ္။ ျမစ္ျပင္ကေန ရလာတဲ့ ငါးညွီနံ႕နဲ႕ ငံက်ိက်ိ အနံ႕ေတြက စင္ထြက္လာတဲ့ ေရစက္ေတြနဲ႕ ေရာပါလာတယ္။ အီဗန္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္မဖက္ဘဲ ေတာင့္တင္းေနလ်က္သား ရပ္ေနရွာတယ္။ သူ႕မ်က္ႏွာမွာ နာက်င္မႈေတြ ေပၚလြင္ေနၿပီးမွ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႕ ျပန္ေပ်ာက္သြားတယ္။

ေဆာင္းဦးရာသီ ေလညွင္းသြဲ႕သြဲ႕က အီဗန္ရဲ႕ အသက္ရႉသံကို သယ္ေဆာင္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲက အီဗန႔္ကိုယ္အပူခ်ိန္က အတုအေယာင္တစ္ခုလို ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေနတယ္၊ ဒီလိုက ပိုၿပီးေတာင္ ေကာင္းေသးတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ပိုလို႔ေတာင္ တိုးဖက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အီဗန္နဲ႕ အေဝးမွာ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ အေလာင္းေကာင္လို ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ရပ္ေနတဲ့ အီဗန႔္ကို ဝန္ခံလိုက္ေတာ့တယ္။

အဓိကဇာတ္ေကာင္Shouအျဖစ္မွ ၾကမ္းရမ္းတဲ့Gongဘဝသို႔ : Myanmar Translation (Zawgyi)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant