Strength | Minsung

I

Yıllar öncesine kadar özgürlüğümün elimden alınmasının ne demek olduğunu bilmiyordum.
Hattaha yıllar önce o kadar özgürdüm ki dışarıya bakınca kuşları görebiliyordum.

Taki o cehennem gününe kadar. Okul dan çıkmış eve doğru yürüyordum o gün kursa kaldığım için hava karanlıktı. Yürürken bir anda sağ tarafımdan biri kolumu çekti daha ne olduğunu idrak edemeden bayılmıştım bile. Uyandığım da İşte her şey  başlamıştı.

O eski özgürlügümden şimdi eser yoktu artık Küçücük bir oda da tek başımaydım. Camı bile olmayan küçücük bir oda da.
Her iki saatte yanıma gelip kanıma bazı şeyler enjekte edilmeye başlandı. Bazı günler beni labaratuvar gibi bir yere götürüp makina ya bağlıyorlardı. İlk başlarda o kadar çok karşı çıkmaya çalıştım ki. Ama sonrasın da sözlerim düğümlenmeye başladı konuşamıyordum bile.

O kanıma enjekte edilen şeyler, bağlandığım makineler o kadar çok canımı acıtıyordu ki acı dan ağlamayı unutuyordum.

Gün geçtikçe yeni makinelere bağlanmaya başlandım. Daha çok can acıtan makinalara.
Önüme bir pet şişe koyuyorlar daha sonra oraya odaklanmam için kafamı tutuyorlardı. Ve bende pet şişeyi büküyordum ne garip ama. Sonra ki zamanlar da ise artık makina olmadan eşyaları haraket ettiriyor veya büküyordum. Bunu yapmakta en az bağlandığım makinalar kadar can acıtıyordu.

Birinin beni gelip kurtarmasını o kadar istiyordum ki. Ama ben bile nerede olduğumu bilmiyordum.
Kaçmaya da çok çalıştım ama bana enjekte ettikleri şeyler yüzünden gün geçtikçe daha çok yorgun düşüyordum.

Tek dileğim umarım bunları bana yapan kişiler bi an önce ölürlerdi. Yıllar önce ölümün berbat bir şey olduğunu kimsenin ölmemesini isteyen jisung şu anda biri ölsün diye gece gündüz dua ediyordu.

Ama açıkcası sadece bunu yapanların değil artık kendisinin de ölmesini istiyordu. Bazen gözlerimi kapatıp bir dahaki açtığımda kendimi cennette görmek istiyorum. Evet o kadar çok yaşamak istediğim şey varki. Eski den her zaman bir şarkı yazmak isterdim hayalimdi fakat şu an bu imkansızdı.

Güzel anılarmı düşünmeye çalışıyordum annemle ve abimle yaptığımız kahvaltıları mesela. kim bilir şu an da ne haldeler di belkide ölmüşlerdi.

Buradan kurtulma gibi bir şansım olsaydı ilk önce anneme ve abime sarılır sonrasın da ise yatağıma girip dizi izlemek isterdim. Dizi izlemeyi çok severim tek izlemek bazen sıkıcı oluyordu tabi.
Eskiden dostlarımla ve sevgilim ile televizyonun karşısına geçer dizi izlerdik tabi izlerken bir yandan da diziyi en gereksiz yerlerde bile yorumlardık.

Hepside eskide kalmıştı dizi izlemem de onlarda.
Özlemin ne olduğunu çok iyi anlıyorum sanırım çünkü ben dışarıda aldığım nefesi bile özlüyorum.

Annemin yaptığı yemeği bile özlüyorum.
Abimle olan kavgalarımızı bile özlüyorum.
Dizi izlemeyi özlüyorum.
Dışarıdaki kuşları özlüyorum.
Dışarıyı özlüyorum.

Ama hiç biriyle kavuşamıyorum. İmkansız gibi geliyordu artık aldığım her bir nefeste son nefesimmi alıyormuş gibi hissediyorum.

Yine başlıyorduk dört duvara hapis olduğum odaya biri girmişti ve her zaman ki gibi kolumdan tutarak beni bir odaya götürmüştü.

Bir koltuğa beni oturtmuş elinde olan iğneyi koluma saplamıştı kolum delik deşikti resmen.
Her gün yediğim iğneyi tekrar yemem ile başım dönmeye başlamıştı ama onlar daha başımın dönmesini önemsemeden bir masaya oturtular. Bu sefer karşımda bir kutu vardı kafamı tutup oraya odaklanmamı sağladılar oraya odaklanmamla kutu kırılmıştı. Başları olduğunu düşündüğüm adam gülümsemiş ve konuşmuştu.   "Çok güzel ilerliyoruz bu gidişle koca bir evi bile yıkabilecek"  Kafamı tutan adam ise konuşmaya başladı.   "Her şey tam olduğun da ne yapacağız efendim"   diğer adam tekrar konuştu
  "İlk önce onu Jay ile savaştıracağız böylece ikisini de test etmiş oluruz"  "Peki efendim bunu napalım şimdi"
"Her zaman ki yere götürün"

Adam yine kolumdan tutup karanlık odaya fırlatmış ve çıkmıştı. Ben ise yine bu küçücük oda da tek başıma kalmıştım.

____________________________________________________

Düz yazı yazabilirmiyim emin değilim
Sanırım 2. Defa düz yazı yazışım
Ama diğeri kötüydü baya umarım bu fic güzel
Olur.

Fikrinizi belirtirseniz çokk mutlu olurum.