Bordonun Sevdası

6.Bölüm

Sabah okula gittiğimde üzerimde nedense bir huzursuzluk vardı. Allahim lütfen bu günüm sakin geçsin ya lütfen.

Sınıfa gireccekken Mert bey'in bana doğru gelmesiyle bütün moralimin içine etti diyebiliriz.
3  haftadır beni her gördüğünde yanıma gelip "çıkışta bir şeyler yapalım mı Derya" deyip duruyordu. Neyini zorluyorsun kardeşim? İstemiyoruz işte. Osmanlı Viyana kapısını bu kadar zorlamadı lan.

-Günaydın Derya.

-Günaydın Mert Bey.

Evet o bana ısrarla Derya dedikçe bende ona Mert Bey diyordum vurgulayarak.

-Ee şey bugün boş musun?

Al bak ne dedim. Ayhh.

-Bakın Mert Bey her defasında gelip aynı soruyu soruyorsunuz ve her defasında da aynı cevabı alıyorsun. Hayir yani gerek yok dedikçe neyini zorluyorsunuz acaba? Lütfen artık bırakın bu işi.

-Ben öyle kaynaşiriz diye demiştim ama.

-Tenefüslerde de yanımdan ayrılmıyorsunuz ya hani Mert Bey neyinize yetmiyor? Lütfen bırakın artık, dedim bıkkın bir ifadeyle.

-Peki madem, dedi bozulmuş bir ifadeyle.

Bende hızla sınıfa çıktım. Neyse ki çocukları görünce bütün derdim tasam gidiveriyordu.

-Günaydın çocuklaaar.

-Günaydın öğretmenim.

Ve ilk dersimiz olan müzik dersiyle beraber güne hızlı bir başlangıç yaptık. Teneffüste yanıma Elif geldi.

-Öğretmenim öğretmenim.

-Efendim canım.

-Benim annem sizi yemeğe çağırıyor bize. Lütfen gelin öğretmenim.

-Yani hiç gerek yoktu aslında Elifciğim.

-Öğretmenim lütfen.

-Iyi peki madem gidelim.

-Teşekkür ederim öğretmenim unutmayın ha bu akşam.

Ne! Bu akşam mı?

Elif bisey dememe izin vermeden hemen gitti.
Elif benim çok sevdiğim bir öğrencimdi onu kırmak istemiyordum ama bir yandanda tanımadığım bir ortam vardı. Neyse ya biraz durup gelirdim.

Okul çıkışı eve gidip saate baktım. Saat 16.30'du. Hızlıca bir banyoya girdim. Çıktığımda üzerime siyah uzun kazak elbise mi giyip saçlarimi açık bıraktım. Evet şimdi saat tam 17.30'du. Birazdan çıksam anca yetişirim zaten. Montumu ve bitumu alıp evden çıktım.

Evden çıkmamla beraber Alparslanı gördüm. Hiç bir şey demeden geçip gidecekken sesiyle durdum.

-Hayırdır nereye?

Pardon ne bu samimiyet beyefendi? Dur bunu dışımdan söyleyim.

-Pardon bu ne samimiyet beyefendi?

-Ne?

-Sanane nereye gidersem giderim.

-Gidemezsin.

-Af buyur?

-Derya nereye dedim işte söylesen ölür müsün?

-Cehennemin dibine. Allah allah ya. Öğrencimin evine oldu mu?

-Olmadı. Neden?

Seni hiç alakadar etmez aslan parçası.

-Akşam yemeğe davet etti. Şimdi gidebilir miyim anne?