Bordonun Sevdası

30.Bölüm

Keyifli okumalar dilerim...

Sabah keyifle uyandıktan sonra gözüm yüzüğüme kaydı. Dün akşam aklıma geldikçe deli gibi sırıtıyordum. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi oluyordu. Gerçekten de Alparslanın karısı olacaktım. Düşündükçe heyecanlanıyordum. Şimdi bende bir yeni gelin adayıyım değil mi?

Bugün cumartesi olduğundan evdeydim. Annemle biraz vakit geçirirdim hem. Yatağımdan kalkıp banyoya ilerledim. İşlerimi halledip odama döndüm ve üzerime siyah pantolon , siyah boğazlı kazağımı geçirmiştim. Saçımı da tepeden toplamıştım. Aşağı indiğimde çay suyu koymuştum o sırada da uyku sersemi Özlem gelmişti yanıma.

"Günaydın Özlem hanım."

"Güno. Napıyorsun kız?"

"Kahvaltı hazırlıyorum birde Eren için simit alacağım şimdi."

"Tamam bende elimi yüzümü yıkayayım geliyorum."

Cebime parar atıp montumu ve telefonumu alıp evden çıktım. Karşımda gördüğüm adamla önce şaşırdım.

"Buyrun kime bakmıştınız?"

Adam bana bakıp gülümsedi. "Oğluma."

"Kusura bakmayın sizi ilk defa görüyorum da burda , yani apartmanda."

"Yeni taşındım sayılır kızım."

"Hoşgeldiniz o zaman. Ağız tadıyla oturursunuz inşallah."

"İnşallah , seni en son hastanede görmüştüm. Nasıl iyileşti mi beklediğin kişi?"

Bana bu soruları neden sorduğunu anlamasam da kibarca cevap verdim.

"İyileşti çok şükür. Sapa sağlim çıktı."

"İyi ne güzel kızım. Ben gideyim o zaman."

"Tamam , iyi günler o zaman."dedim tebessüm ederek.

"İyi günler."deyip karşı dairenin ziline bastı ben daha ne olduğunu anlamadan kapı açıldı.

"Baba , hosgeldin."

Nee??

Babası bu adam mı? Ben az önce kayınbabamla mı tanıştım? Hayir dur az önce değil ki , hastanede...

Alparslana neden kan verdi diye hesap sormuştum... Kayınbabam'a... Oğluna neden kan verdin diye sormuştum...

Yer yarılsa keşke...

"Hoşbulduk oğlum."

"Derya günaydın."

"Günaydın."dedim utanarak. Adam da bana gülerek bakıyordu.

"Baba , Derya..."

"Biz tanıştık oğlum. Çok sevimli kiz."dedi gülerek bana bakarak. "Allah bir ömür mutlu etsin sizi."

"Amin."dedik ikimizde sessizce.

"Ben size o gün hastanede..."

"Önemli değil kızım. Oğlum için endişeleniyordun bu çok doğal."

"O gün ne oldu da?"Diye sordu Alparslan.

Hiç sorma.

"Gelinimle tanışmıştım. İlk gördüğüm anda sevdim kendisini. Sana olan aşkı gördüm bir kere gözlerinde."

"Ee şey... Eren benden simit istedi de benim gitmem lazım... " Biraz daha burda durursam domatese dönecektim ve bu en son isteyeceğim şeydi.

"Tamam zaten artık bol bol görüşürüz kızım."dedi babası bana gülerek bakarak.