Eve doğru yürüyorduk . İkimiz de sus pus hiç konuşmuyorduk. Daha sonra ben de 3-4 gündür neden hiç terasa çıkmadığını sormaya karar verdim. Sormalı mıydım emin değilim ama , hem merak ediyordum hem de bu sessizlik beni rahatsız ediyordu.
"Şey , 3-4 gündür terasta seni hiç görmedim . Acaba benden rahatsız olduğun için mi çıkmamaya başladın diye düşünüyordum aslında."
Bir süre cevap vermedi, ardından ;
"Hayır , yani , kardeşim birkaç gündür kursa gidiyor o yüzden odada rahatım ve odaklanabiliyorum . Ayrıca terasa da ara sıra çıkıyorum. Farklı saatlerde çıktığın için görmemiş olabilirsin. "
Gerçekten doğruyu mu söylüyordu ? Yani Bohyuk'un kursa gittiğini biliyordum. Ama gerçekten sebebi bu muydu hâlâ emin değilim . Ah neyse , neden inanmak istemiyorum ki?
"Anladım. İçim rahatladı biraz. "
Daha sonra öylece eve yürümeye devam ettik. Akşam saatleriydi ve güneş artık batmak üzereydi. Ahh en sevdiğim saatler ama etrafı düzgün göremiyorum ki!? Sonra aklıma asıl konu gelmişti, Ah az kalsın yine unutacaktım, fırsat bu fırsattı , ona adını soracağım.
"Şey , sana-" Tam ona adını sormak üzereyken , bir anda kolumda bir el hissettim ve o el beni aniden geriye doğru çekti. Neye uğradığımı şaşırmıştım. O anda aniden gözümü kapatmıştım neden bilmiyorum refleks falandı sanırsam. Gözümü açtığımda ise yüzlerimiz o kadar yakındı ki , öleceğim sandım , nefes alışını yüzümde hissedebiliyordum. BAYILCAK GİBİYİM?! Sonra ikimiz de kendimizi geri çektik. Yüzümü göremiyorum tabii ama kırazdığına yemin edebilirim. ÇÜNKÜ ÇOK UTANMIŞTIM! Tabii hâlâ beni bir anda kolumdan tutup kendine neden çektiğini anlamamıştım . İkimiz de birbirimize baka kalmıştık sonra ;
"Önünü görmediğin kesin , seni kolundan tutup çekmesem az kalsın ölecektin."
"AH NE! ÖLÜYOR MUYDUM ?! "
"Evet , ama ölmedin . Gözlüksüzken dikkatli olmalısın. Hatta bence gözlüksüz hiç dışarı çıkma. Şu durum dışında tabii ."
Hâlâ şok içindeydim . Yanımda o olmasa , şuan muhtemelen ambulansla hastahaneye falan götürülüyor olurdum. Birkaç dakika daha yerimizde durduktan sonra ;
"Hadi , az bir yolumuz kaldı."dedi.
Bende onaylamak adına başımı salladım ve yürümeye devam ettik. Arada , yoldan geçecek olduğumuzda veya dikkatli olmam gereken birşey olduğunda beni uyarıyordu . Bunu yapması normal birşeydi ama , ama ... Neden beni bu kadar garip hissettiriyordu!?
Sonunda eve varmıştık , binadan içeri girdik ve üst kata doğru çıktık. Evin önüne geldiğimizde ;
"Şey , sana nasıl teşekkür etsem bilmiyorum . Benimle gelmesen muhtemelen şuan hastanede falan olurdum." Dedim.
O da hafif bir gülümsemeyle (EVET GÜLÜMSEDİ , İLK DEFA !?) "Önemli değil , yapmam gerekeni yaptım. " dedi.
Ardından tam evlere girecekken , ona birşey sormayı unuttuğumu hatırladım. Malum az kalsın soruyu sorarken ölüyordum. Bir telaşla;
"Ah , az kalsın unutuyordum." Dedim O da bana doğru baktı , kafasındaki soru işaretlerini görebiliyordum . (Şirindi. Neyse ne diyorum ben ?! Kendine gel Y/n , sor artık şu soruyu!)
"Adın, adını geçen de sormayı unutmuştum , ve az önce yani az kalsın ölmeden önce sana bunu sormak istiyordum. Adını bir türlü soramadım."
Yine her zaman ki gibi biraz bekledi, sonra ;
~"Ben Wonwoo , Jeon Wonwoo. "~
AH ŞÜKÜRLER OLSUN SONUNDA ADINI ÖĞRENMİŞTİM. Buna neden bu kadar sevinmiştim bilmiyorum ama adını öğrendiğim için mutluydum aynı zamanda adı kulağıma çok güzel gelmişti. Sonra ; " Peki ya sen ?" Diye ekledi. Geri Adımı sormaz belki diye düşünmüştüm , belki de biraz fazla abartıyorum?
"Y/n ben de . Sonunda gerçekten tanışabildik. Gerçi biraz garip bir gündü ama neyse."
Sonra hafiçe gülümsedi ve onaylamak adına başını salladı.( YİNE GÜLDÜ!? Aslında gülünce daha tatlı oluyordu bence . Ah yine ne diyorum ben !?)
Sonra içeri girmeden önce;
"O zaman tekrardan teşekkürler , görüşürüz." Dedim.
O da ; " Önemli değil , görüşürüz ." Diye cevap verdi.
Ardından da evlere girdik. "Görüşürüz" , bu tekrar konuşacağımız anlamına geliyordu değil mi? Peki ben neden buna mutlu olmuşum gibi hissediyordum?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
