~The boy that I met in Summer ~ / Jeon Wonwoo

Bölüm 21

Eve girdikten sonra Lia bana selam verdi , sadece kafa sallayıp yukarı çıkmak için merdivenlere yöneldim ki;

"Hey, selam verdim . İnsan geri selam verir. " Dedi Lia

"Ah şey pardon Lia , yorulmuş olmalıyım."

"Peki ~ oysa bende randevun nasıl geçti diye soracaktım... "

"Ahh Lia! Daha kaç kere söylemem gerekiyor ? Randevu falan değildi bu."

"Ay tamam tamam anladık."

Daha sonra yukarı çıktım ve direkt yatağa uzandım. Aslında terasa çıkıp müzik dinlemek istiyordum ama Wonwoo'yla karşılaşmak da istemiyordum.
Çünkü artık ona karşı olan hislerimin ben de farkındayım ve onu görünce kalbim inanılmaz bir şekilde çarpıyor , eskisinden de beter . Ayrıca vugün zaten utanacağım birçok olay yaşadım . Bu kadar etkileşim bana fazla.

AHHHH ! WONWOO'YU KIZDAN KISKANMIŞ OLABİLİRİM AMA NEDEN O KADAR SAÇMA DAVRANDIM Kİ!?

Düşünceler yine beni yiyip bitiriyordu . Ne kadar uyumaya çalışsam da bir türlü uyuyamadım. Daha sonra aklıma bir fikir geldi ; Şarkı sözü yazmayı denemeli miyim?

Yataktan kalktım . Not defterimi , kalemimi aldım ve terasa çıktım .
( Evet dayanamadım , hem düşüncelerimi en rahat toparlayabildiğim yer orası . )

Ardından yerde duran kilim ve yaptıkların olduğu yere oturdum.
Wonwoo'nun açıklamasına göre , şarkının anlamı gerçekten çok derin , söz yazmak gerçekten zor olacak diye düşündüm.
Ama sonra Wonwoo'nun dediklerini hatırladım .

"Senden yardım istedim çünkü bunu yapabileceğini düşünüyorum. Sadece kalbinden geçenleri yaz , bir dene . Bence başarırsın."

İstemsizce bunu düşününce gülümsedim. Gerçekten bana karşı hep iyi davranıyordu . En başta soğuk biri olduğunu düşünsem de , artık asla öyle düşünmüyorum .

Daha sonra sözler üzerine kafa yormaya başladım ...

Bir süre birşeyler yazıp karaladıktan sonra gözlerimin yavaş yavaş kapanmaya başladığını hissettim . Ardından kalktım ve eve girdim . Yatağa yattığımda ise hemen uyudum. Birşeylerle uğraşmak uykumu getiriyor anlaşılan.

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

Sabah uyandığımda Lia çoktan uyuyordu. Aslında bugün unutmadığıma şükrettiğim birşey vardı . Bugün özel bir gündü.
Lia'nın doğum günü.

Ama sorun şuydu ki evde sadece iki kişiyiz . Hina Teyze , büyükannem , büyükbabam kimse yoktu . Lia'nın arkadaşları da çoğu yaz tatili olduğu için şehir dışındaydı.

Sevgilisi ise... sanırım araları pek iyi gitmiyordu . Muhtemelen yakında barışırlar gerçi ama ...
Şuan Lia'nın doğum gününü kutlayacak bir ben vardım yanında.

O yüzden o uyanmadan pasta almaya gitmem gerekiyordu .
Bu yüzden sessiz sessiz hazırlandım ve gizlice evden çıktım.
Umarım ben gelene kadar uyanmaz diye düşündüm.

Lia'nın meyveli pastaları çok sevdiğini biliyordum. Çikolatalı da sever normalde ama pastada tercihi meyveli.

Fırına vardığımda hemen pastaların olduğu yere doğru gittim . Sadece bir tane meyveli pasta olduğunu gördüm . Daha sonra ;

"Kolay gelsin , bu meyveli pastayı alabilir miyim?"
Diye sordum ama birinin benimle senkronize bir şekilde aynı şeyi söylediğini duydum. Sağıma doğru döndüğümde söyleyenin muhtemelen benim yaşlarımda , uzun boylu bir çocuk olduğunu gördüm.
Sonra ;