Ardından Arkamı döndüm ve beni tutan kişinin Wonwoo olduğunu gördüm , tahmin ettiğim gibi.
"Y/N !? İYİ MİSİN ? Nasıl bu kadar sakar olabiliyorsun ? Seni alt tarafı beş dakika yalnız bıraktım."
Bu konuda haklıydı. Ama neden bu kadar endişelenmişti ki ? Onu daha önce hiç bu kadar endişeli görmemiştim...
"Ben iyiyim , sakar olduğumu kabul ediyorum. Endişelendirdiğim için kusura bakma ." Dedim . Yüzüm hâlâ utançtan kıpkırmızıydı. BENİ BELİMDEN TUTMUŞTU ÇÜNKÜ!
"Daha dikkatli olmalısın ." Dedi o da . Haklıydı.
Ardından önümden sandalyeyi çekti ve arkamdan kolunu üstümden geçirerek tabağı almak için uzandı. AH NE YAPIYOR BU?! NEDEN BEN KENARA ÇEKİLDİKTEN SONRA ALMIYOR Kİ TABAĞI?! Daha da kızardığıma yemin edebilirim. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki umarım duymuyordur diye düşündüm.
Ardından ordan bize doğru şaşkın şaşkın bakan Bohyuk'u gördük . Wonwoo şuan nasıl göründüğümüzü anlayıp tabağı aldı ve hemen kenara çekildi.
Bohyuk hiçbirşey demedi ama burada neler oluyor diye düşündüğünü görebiliyordum . Sonra bana malzemeleri verdi ben de biraz biber ve soğan kesmek için elime bıçağı alacaktım kii Wonwoo bıçağı benden önce aldı.
"Ben keserim . Zaten çok sakarsın. Elini falan kesersin."
AHHH NEDEN KALBİM BU LADAR HIZLI ATIYORDU Kİ ?!
Bende birşey demeden sadece onu izledim. Biraz sonra ramyeon paketini aldım ve tam suya atacakken sol tarafımdan "ah " diye bir ses geldi. Endişeli endişeli soluma döndüm. Sesin Wonwoo'dan geldiğini anlayınca hemen yanına koştum.
Baktığımda elini kestiğini gördüm. Ah bu çocuk , bana elini kesersin diyip bıçağı benim elimden alana bak sen . Sen de en az benim kadar sakarsın Jeon Wonwoo.
Yanına gittikten sonra;
"Wonwoo!? İyi misin ?" "Birşeyim yok. Ufak bir sıyrık sadece. " Hiç de ufak bir sıyrık gibi durmuyordu ama .
"Küçük bir sıyrık falan değil bu . Bekle bir saniye. " Sonra hemen Bohyuk'un yanına gittim ve yara bandı , pamuk ve batikon var mı diye sordum. Bohyuk telaşlı telaşlı neden diye sordu tabii. Bende olayı açıkladım ve malzemeleri alıp hemen birlikte Wonwoo'nun yanına gittik.
Ardından Wonwoo'yu bir sandalyeye oturttum ve elini elime aldım. Elleri çok güzeldi ve yumuşaktı, gitar çalmaktan olsa gerek parmaklarında uçlarında küçük küçük kesikler vardı. ( Kendine gel Y/n ! , çocuğun elini incelemeyi bırak!!!)
Sonra batikon ile pamuğu alıp Wonwoo'nun parmağına pansuman yapmaya başladım. O da pür dikkat beni izliyordu. Ardından Wonwoo;
