~The boy that I met in Summer ~ / Jeon Wonwoo

Bölüm 42

"S-SİZ NE YAPIYORSUNUZ BE!?"

Arkamızı döndüğümüzde bize bağıran kişinin Mingyu olduğunu gördük.

Mingyu'nun yanında Seungcheol ve Jeonghan da vardı . Ardından arkamızdan "Y/n ? Wonwoo??" Diye bir tanıdık ses duyduk ve arkamızı döndük . Yanında Hao ve tanımadığım bir çocukla Heejin bir yanda , bir yanda da Hoshi ve Woozi bize bakıyordu .

Anlaşılan herkes Wonwoo'yla bizi görmüştü . Böyle olacağı belliydi. Ama sanırım biz de artık umursamıyorduk . Görmelerine izin vermiştik.

"Yani s-siz sevgili misiniz??"(He)

"Bunca zaman bizden sakladınız mı gerçekten !? Size inanamıyorum!"(M)

"Çocuklar , inanın söylemek için doğru zamanı bekliyorduk . Böyle öğrenmeniz biraz garip oldu gerçi . Üzgünüm..."(Y)

"Doğru zaman mı!? Bizi salak yerine koydunuz resmen! Ben de gerçekten yakın olduğumuzu falan düşünmüştüm Y/n ."(M)

"Öyleyiz zaten Mingyu shi! "(Y)

"Yakın olan insanlar birbirinden böyle bir şeyi saklamaz Y/n! Sana gelince Wonwoo , senelerdir arkadaşız ve gördüğüm muamele bu mu gerçekten? İnanılmazsınız."(M)

"Gerçekten , neden gizlediniz ki ? Biz arkadaşız . Öyle değil mi Y/n?"(H)

"Bakın ben hepinizden özür dilerim . Her şey daha çok yeni zaten . Size gelip hemen "BİZ WONWOO'YLA ÇIKIYORUZ!!" Diyemedim."(Y)

"Çocuklar , özür dileriz . Size söylemekten çekindik işte . Anlayın."(W)

O sırada yanımıza Dokyeom ve Joshua geldi;

"Selam çoc- , Ah , noluyor burda haha ha?"(Dk)

"Ah boşversenize ." dedi Mingyu ve arkasını dönüp gitmeye başladı.

Biz de arkasından gitmeye başladık.

"Mingyu! Kim Mingyu! Bekle bir saniye!"(W)

Wonwoo Mingyu'nun kolundan tutup gitmesine engel oldu. Mingyu ise gerçekten sinirlenmiş ve aynı zamanda da üzgün gibi duruyordu. Yaptığımızın ne kadar yanlış olduğunu Mingyu'nun gözlerinde ki hayal kırıklığını gördüğümde anlamıştım . Ne kadar da aptalız.

"NE!? Tekrar özür dileyecekseniz bunu yapmayın. Gerek yok . Sadece beni yalnız bırakın."(M)

"Gerçekten arkanı dönüp çekip gidecek misin? Ah yapma Mingyu!"(Y)

"SADECE BENİ YALNIZ BIRAKIN ! Lütfen..."(M)

Wonwoo'yla birbirimize bakıp ne yapsak diye düşündük. Ardından Mingyu ilerledi ve ilerde ki çimlerin üzerine oturdu. Biz de ondan biraz uzak bir yere oturduk. Onu görebileceğimiz bir yere.

Aradan biraz zaman geçtikten sonra ;

"Bence gidip onunla konuşmalısın ."(W)

"Ben mi ? En yakın arkadaşı sensin ."(Y)

"Sadece gidip onunla konuş Y/n , bana güven . Bunu yapması gereken kişi sensin."(W)

Wonwoo'nun dediklerini pek anlayamamıştım . Ama yine de ayağa kalktım ve Mingyu'nun yanına gittim. Konuşması gereken kişi neden bendim ki?

Mingyu'nun yanına vardığımda ilk önce bana baktı , ardından da önüne döndü. Yavaşça yanına oturdum ve bir süre hiçbirşey söylemedim. Daha sonra;

"Bu sessizlik rahatsız edici." dedim.

"Sessizliğe neden olan ben değilim." dedi. Sanırım haklıydı da .