katil kim

Kimin Evi???

Bir evdeydim, ama kimin evindeydim? (Medyada var)Bir hışımla yataktan kalkıp evin içinde dolaşmaya başladım.
Ve sonra onu gördüm ismini bile bilmediğim kişi rüyalarımın adamı.

—Uyanmışsın demek.
—Ben buraya nasıl geldim.Yoksa beni kaçırdın mı ?

Yüzünü kaldırıp bana baktı. Garip garip gülmeye başladı.

—Kaçırmak mı ? Sen gerçekten delisin!
—Başkasının evinde gözlerimi açtım nasıl bir tepki vermemi bekliyorsun. Hem daha ismini bile bilmiyorum.
—Bayıldın ve seni evime getirdim, gerçekten sana iyilik yaramıyor.

O an saçmaladığımın farkına vardım ve biraz utandım. Bana hafif sırıtarak şöyle dedi;

—Ayrıca adım Alp.

Ona baktım, oda bana baktı. Sonra gözlerimi kaçırdım. Evi gerçektende çok güzeldi. Ama hiçbir şey demedim. Bana ettiği hakaretten sonra asla. Birden bana seslenmeye başladı;

—Rica ederim.
—Teşekkür eden olmadı şimdi gidiyorum.

Ona gerçekten çok sinir olmuştum.

—Çok kabasınız
—Affedersinizde beni buraya getirmenizi size ben söylemedim siz beni buraya getirdiniz.

Bir şey demesine kalmadan telefonu çaldı.

—Alo, ... biliyorum o toplantıya gelicem ... Hayır hissedar imza atmamalı ... Tamam  ne gerekiyorsa yapın.

Telefon konuşması bitmişti ve yanıma koltuğa oturdu. Bana yumuşak bir ses tonuyla;

—İyi misin?
—İyiyim
—Rica ederim!

Tekrar aynı şeyi yapmıştı.Bense şöyle cevapladım;

—Teşekkür etmedim ki!

Bana sinirli olmayan ama bıkkın bir halde göz devirdi.
Koltuktan kalktım, Alp elimden tuttu, şaşırmıştım, öylece durup ona baktım, oda bana baktı sonra sersemlemiş gibi kendine gelip şöyle söyledi;

—Gidemezsin!
—Ne! Gidemez miyim?
—Yani daha yeni kendinize  geldiniz  iyi olduğunuzdan emin olmam lazım.
—Sana ne benim iyi olup olmamdan! Seni ilgilendirmez.
—En azından biraz kibar olabilirsiniz.
—Emin olun herkese karşı kibarım siz hariç.
—Bayıldınız durduk yere ve endişelenip sizi evime getirdim minnettar olup teşekkür edeceğinize hala gaddar davranıyorsunuz!
—Pardon da siz bana hakaret etmeseydiniz size karşı kibar olabilirdim.

Çok sinirlenmiştim! Asıl gaddar, asıl kaba ve asıl küstah oydu.

—Bunu bir özür olarak algılayabilirdiniz
—"Algılayabilirdiniz" bakın kendiniz söylediniz kendi aklımda kendi kendime senin özür dilediğini mi düşünecektim. Asla olmaz! Bana karşı hakaret ettiğiniz için şimdi özür dileyeceksiniz.
—Belkide yalan söylüyorsunuzdur. Belkide hiç kaza falan yapmadınız.
—Özür dilemeyecekseniz elimi bırakın da şirkete geri döneyim.

Birden elime doğru baktı ve hala tuttuğunu farketti ve hemen bıraktı.

—Biliyor musun? Neden gitmek istediğinide anlıyorum. Hadi git patronun kızmasın.
—Sen diline geçicek kadar yakınlaştığımızı hatırlamıyorum.

Deyip kapıyı çekip gittim. İnanamıyorum, kendimden nefret ediyorum daha doğrusu bilinç altımdan. Hala rüyamda nasıl onun için o kadar ağladım anlamıyordum !!!