Araba yolculuğu

31 9 12
                                    

Kafayı yemek üzereydim ki Aysu kapıyı çalıp içeri girdi.

—Aysu beni rahatsız etmeyin demedim mi?
—Ama Ahu hanım saat artık yedi oldu
—Öylemi fark etmemişim. Sana da boşuna kızdım.
—Sorun değil Ahu hanım

Deyip çıktı, bende koltuktan kalkıp çantamla telefonumu da alıp şirketten çıktım. Taksi beklerken Cem yanıma geldi.

—Taksimi bekliyorsun? Arabana ne oldu?
—Bilmeni isteseydim bilirdin zaten!
—İstersen seni eve bırakabilirim?
—Gerek yok!
—Ama iyi görünmüyorsun da
—Bana imza için mi, yoksa gerçekten endişelendiğin için mi böyle davranıyorsun?
—İmza için.
—Vay canına çok dürüstsün.
—Yalan söylememi mi istersin?
—Hayır dürüstlüğün güzel.
—Vay be ilk iltifat ha.
— E yani sahip olduğun tek iyi özellik olunca
—Aman her neyse. Geliyor musun gelmiyor musun?

Yola baktım, taksinin geleceği yoktu. Bir saat taksiyi  bekleyip eve geç mi gitmek yoksa arabaya binip eve erken mi gitmek.

—Geliyorum
—Gerçekten şaşırdım hayret doğrusu?
—Dedim ki şoförüm madem ayağımın altında neden kullanmayayım ki değil mi?
—Şoför mü? Ben şirketin sahibiyim.

Kahkaha attım ve şöyle dedim;

—Vay be şirketin sahibi şimdi bana şoförlük mü yapacak ?
—Uzatma hadi bin.

Gözlerimi sinirli bir şekilde devirip arabasına bindim. Oda arabaya binip sürmeye başladı. İkimiz de konuşmadık ilk sessizliği bozan o oldu.

—Şu imza işini diyorum hala kararını vermedin mi?
—Ben de bunu sormanı bekliyordum.
—Peki kararın nedir?
—Yarın ki toplantıda söyleyeceğim. Daha kararımı vermedim.
—Yine de en doğru kararın imzalamak olduğunu söyleyebilirim.
—En doğru kararı ben veririm.

Dedim ve bir süre ikimizde konuşmadık. Kırmızı yanınca birden durdu, neredeyse başımı çarpıyordum.

—Emniyet kemerini bağla Ahu. Her bağlamadığın da böyle oluyorsun.
—Sen de ne zaman arabana binsem hep aynı şeyi yapıyorsun.

cevap vermedi bende kemerimi bağlamak için kolumu uzattım ama kemer gelmiyordu.

—Bekle çok hızlı çekiyorsun o öyle olmaz. Dur ben yapayım.

"Ben kendim yaparım." dememe kalmadan kemerimi takmak için uzandı yüzü tam yüzümün önündeydi, gözleri tam gözlerimin karşısındaydı. Gözlerine baktım ama o benim gözlerime bakmadı tamamen kemerle ilgileniyordu.

—Hızlı değil yavaş çekeceksin kemerin amacıda bu zaten hızlı çekildiğinde takılması.

Bir şey demedim sonra o gözlerime baktı ama bu sefer ben bakmadım. Ama hala bakmaya devam ediyordu bende dayanamayıp ona baktım ve şöyle dedim;

—Hadi çekil üstümden bak yeşil yandı.

Ve üstümden çekilip arabayı sürmeye devam etti. Çok uykum vardı bende başımı cama dayayıp biraz uyumaya karar verdim.

katil kimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin