katil kim

Zor hayat

Cansu ise bana gülerek bakıyordu. Ama bu Cansu'nun dost canlısı gülüşüne hiç de benzemiyordu.
Müdürün sesindeki telaş artmaya başlamıştı bir o kadarda şaşırmışa benziyordu.

—Ama nasıl olur o sizin üzerinize tepsiyi devirdi ve bu ilk de değil. Onu kovdurmak sizin en doğal hakkınız.
—Ne saçmalıyorsun sen daha fazla konuşmaya devam edersen dediğim şeyi yaparım.

Gözleriyle birlikte başını eğdi sözüne şöyle devam ettti;

—Peki siz nasıl isterseniz efendim.
—Sonunda yola geldin. Kahvaltı yapıcak iştahım kalmadı Cansu, Suna siz yiyin ben yukarıda bekliyor olacağım.

Dedim ve yukarı çıktım odaya girdikten sonra kıyafetlerimi değiştirip ortak alandaki beyaz bir L koltuğa oturdum gözlerimi kapattım o kıza ne olucaktı ne olabilirki tabiiki ölecek buda sorumu yani ama asıl merak ettiğim şey katilin daha doğrusu bu berbat hayatı yaşamama neden olan kişi nasıl oluyorda onları öldürüyor? Ölüme dair tek bir iz bile yok ve neden ben neden bu laneti ben çekmek zorundayım peki beni lanetleyen kişi kim hala cevaplanmamış bir sürü sorularım var ve bunların cevabını bulmadan muhtemelen asla rahat edemeyeceğim bu yüzden bu cevapları mutlaka bulmalıydım.
Kapıdan içeriye annemle Cansu girdi. Cansu bana hayranlıkla bakıyordu annemde hala endişeli gibi görünüyordu.

—Ahu orda inanılmazdın senin hiç bu yanını görmemiştim.
— Kardeşin böyle biri işte.

Böyle dediğimde yüzü düşmüştü sanki kendisini aileden görmüyormuş gibi görünüyordu.
Valizleri alıp otelden çıktığımızda kapının önünde o kız vardı bir bankta oturmuş ağlıyordu yakında öleceğini düşünerek yanına gitmeye karar verdim.

—Cansu siz gidin ben daha sonra gelicem.
—Nereye gideceksin?
—Sanırım bir şeyimi unutmuşum onu alıcam birde müdürle bir şey konuşmam lazım o yüzden işim uzun sürer beni beklemeyin gidin.
—Tamam ama çabuk gel olur mu?
—Olabildiği kadar.

Annemle Cansu otelin çağırdığı taksiye binip gittiler bende otelde çalışan kızın oturduğu banka oturdum.
Kızın otel tarafından giymek zorunda olduğu üniforma en az benim lisede giydiğim üniforma kadar berbattı. En azından saç stiline karışmıyorlardı ki durumu toplayabiliyordu. Ama dolmuş gözleriyle ve dağılmış saçlarıyla çok üzgün görünüyordu.
Yanına oturduğumda bana neden buraya oturduğumu anlamaya çalışıyormuş gibi bakıyordu.

—Adın Aslıydı değil mi?
—Evet ama neden burandasınız? Bakın ben gerçekten çok üzgünüm efendim.
—Hayır ne neden benden özür diliyorsun? Sana orda kızmadım bile.
—Tepsiyi üzerinize devirdiğim zaman kolumdan tutup beni çektiniz ve sesiniz çok sertti. Anlamıyorum madem bana kızdınız o zaman neden sonra beni savunmaya başladınız?

Sesi çok titrek çıkıyordu ve ayrıca cılız, sanırım beni yanlış anlamıştı.

—Bak beni çok yanlış anladın ben sana o anlamda dikkatli ol demedim. Hem bunu boşver sen neden ağlıyorsun ki?
—Müdür bana sizin onu benim yüzümden aşağıladığınız için tokat attı ve herkesin içinde bana bağırdı.
—Onu aşağılamama gerek yok neden biliyor musun? Çünkü o zaten aşağılık bir insan.

Cevap vermedi sadece o gözlerle bana bakıyordu, boş gözlerle.

—Sana böyle davranan bir yerde neden çalışıyorsun ki? Para için bu kadar aşağılanmaya ne gerek var.
—Bu durumu sizin gibi insanlar anlayamaz, siz zenginsiniz hiç bir şeyi dert etmenize gerek yok, ama bizim geçinmemiz lazım. Eğer iş beğenmemezlik yaparsak ne yiyeceğiz ne içeceğiz? Ayrıca benim bir kardeşim var ve o okuyor ve okuması içinde para lazım, annem hasta, ilaçları ve tedavisi içinde para lazım. Babam ise kumar oynuyor eve sadece para çalmak için geliyor. Bir kere babam yine kumara girişti evdeki bütün parayı çalmıştı yinede para yetersiz kaldı bu yüzden bankaya benim üzerimden kredi çekmek zorunda kaldı. Ve hala bankaya bir sürü kredi borçlarımız var eğer ödeyemezsek eve haciz gelebilir. İşte bu yüzden bunlara katlanmak zorundayım. Beni anlıyor musunuz?