katil kim

İstenmeyen Yüzleşme

Kendi karanlık dünyama rüyalarımın adamınıda dahil etmiştim peki onu bu dünyamdan çıkartabilir miydim?

-Seni eve mi bırakayım yoksa gitmek istediğin başka bir yer var mı?
-Eve gitmek istemiyorum.

Dedim Cem'e çünkü annemin endişelenmesini ve ardı ardına soracağı soruları çekecek durumda değildim. Ormanda huzur bulacağımı düşündüm çünkü orda kimse yoktu sadece bir geceliğine sonra Alp ardından polisler, gıcık ve Cem. Bana bakıp sordu.

-Peki nereye gitmek istiyorsun?
-Bilmiyorum kimsenin olmadığı bir yere.

Öyle bir yerin olmadığını biliyorum. Yinede belki Cem öyle bir yer biliyordur diye umut ediyordum.

-İstersen bize gidebiliriz.
-Hayır kalsın.
-Ben yalnız yaşıyorum biliyorsun değil mi?
-Evet biliyorum ama ikimizin yalnız kalma düşüncesi kulağa iğrenç geliyor.

Bana cevap vermedi sadece yola baktı ve gaza daha fazla basmaya devam etti.

-Madem yalnız kalmayı başaramıyorsun o zaman biraz eğlenebilirsin.

Bana bakıp sinsi bir şekilde gülümsedi Cem benim nelerden hoşlandığımı çok iyi biliyordu adrenalinden ve bazen benim arabama bindiğimizde hız yapıp cezaları umursamadan sürdüğümde iyi eğlenirdik. Bunu Cem'de biliyordu. Bende ona bakıp asık suratım yerine güzel bir gülümseme yerleştirip.

-Eğlenceden anlıyorsun.
-Eğlence demek ben demek.
-Bu senin deyiminle ama bugünlük bir şey demeyeceğim.

Gaza daha fazla basmaya devam etti eğleniyordum hız en sevdiğim şeylerdendi ve asıl önemli olan bunu Cem'le yapmayı sevmemdi. Önümüzdeki hafif viraja girerek aniden direksiyonu çevirdi biraz sarsılmama rağmen eğlenceliydi. Hız trenindeymişim gibi hissediyordum.

-Öyleyse kemerini bağla ve sadece anın tadını çıkar.
-Kemersiz daha eğlenceli ve tehlikeli.

Peki sen bilirsin anlamında iki omzunu yukarı çıkartıp aşağı indirdi. Sağa doğru girdiğimiz hafif virajdan sola doğru direksiyonu kırarak virajdan çıktık ama önümüzde hala bir kaç viraj vardı. Cem'in arabayı fazla hız yapmadan kontrolü tamamen elinde olması biraz sıkıcıydı. O yüzden Cem'e dönüp şöyle dedim.

-Arabayı durdur.
-Neden? Eğlendiğini düşünüyordum eski günlerdeki gibi.
-Arabayı sen sürerken eski günlere dönemiyorum.

Başını olumlu anlamda aşağı yukarı sallayıp durdu hiç bir arabanın bu yoldan gelip gitmemesi bizim şansımızaydı çünkü eğer başka arabalar olsaydı bu kadar hız yapamaz ve eğlenemezdik. Bu ıssız yerde şoför koltuğuna geçip oturdum anahtar kontağını çevirip gaza yüklenerek arabanın ses çıkarmasını sağladım.

-İşte şimdi eski günlere dönebiliriz.

Vitesi D'ye getirip gaza basmaya başladım önce virajları geçmeye başladım ikimizde aynı anda hem bağırıyor hem de kahkaha atıyorduk yolun viraj kısmı bittiğinde aşağı doğru inen bir yokuş vardı burada yavaşlamam gerekirdi ama ben daha fazla hızlandım ve daha çok bağırmaya başladım ama korku yüzünden değil heyecan yüzünden bağırıyordum. Cem'de aynı şekilde benim gibiydi hiç endişelenmişe benzemiyordu. Onun bu yanı sanırım sevdiğim tek özelliğiydi. Bu yaşadıklarımın ardından iyi gelmişti Cem'le vakit geçirmek gerçekten iyi gelmişti. Alp'ın rüyasından, Selen'in rüyasından ölümünden, Mert'in rüyasından ölümünden, Aslı'nın rüyasından ve ölümünden sonra bu iyi gelmişti. Farkında olmadan gaza daha fazla basmıştım ve gereğinden fazla hızlanmıştım.