Prince's wife

Part 61 (END)

همه چیز طبق روالی که چانیول گفته بود پیش رفت. اول دادگاه سلطنتی برگذار شد و بعد اون رو به مدت پنج سال به جزیره ای دور افتاده تبعید کردن. تقریبا کل قصر بهم ریخت. هرکی یه چیزی می‌گفت. مثلا یکی از شایعه هایی که خیلی قوت گرفته بود این بود که شاهزاده پنهانی با یکی از خدمه ارتباط داشته و با باردار شدن اون دختر، شاهزاده تصمیم گرفته تا تاج و تخت رو ول کنه و با دختر مورد علاقه ش باشه.

*

یی فان دست به سینه با ابرویی که از روی تعجب و شاید هم عصبانیت بالا داده بود به بکهیون خیره شده بود.

بکهیون یکی از لبخندهاش که از نظر خودش توی دل برو بود تحویل یی فان داد و گفت:

-تو بهم کمک می‌کنی؟

-چرا فکر کردی حاضرم با امپراطوی در بیفتم؟

لبهای بکهیون به سمت پایین کشیده شد. نیم نگاهی به سهون انداخت تا شاید اون بهش کمک کنه ولی گویا سهون بیشتر از اینکه مشتاق اون مکالمه باشه سرگرم بازی با توله سگ سفیدی شده بود که یی فان بهش هدیه داده بود.

-به جز تو کسی نیست کمکم کنه، بعدشم تو که با امپراطوری درگیر نمی‌شی، مخفیانه به من کمک می‌کنی اونجا برم.

-اگه گیر بیفتی چی؟

-خب گیر هم بیفتم که به کسی نمی‌گم.

بکهیون زیر لب با غر غر ادامه داد.

-چون از چانیول خوشت نمیاد کمک نمی‌کنی وگرنه قبلا هم بهم کمک کردی.

-درسته، چون از پرنس عزیز و مغرورت خوشم نمیاد کمکی بهت نمی‌کنم.

بکهیون دوباره به سهون نگاه کرد ولی دوستش همچنان مشغول بازی با اون سگ بود.

-خب تو که به چانیول کمک نمی‌کنی. داری به من کمک می‌کنی، خواهش می‌کنــــــــــم.

-خیلی خب، می‌برمت. ولی این آخرین کمکم بهته، فهمیدی؟

بکهیون خوشحال خندید.

-باشه باشه، عالیه...اصلا دیگه ازت کمک نمی‌خوام.

بکهیون حالا که به چیزی که می‌خواست رسیده بود تازه متوجه اطرافش شد، نگاه بادقتی به دور و بر انداخت و گفت:

-این کلبه خیلی نو نواره، وسایلش هم به نظر نو میاد، ببینم جریان این کلبه چیه؟

سهون بالاخره دست از بازی با توله سگ برداشت، سر پا ایستاد و با یه لبخند گشاد گفت:

-خونه ی من و یی فانه.

بکهیون برای چند ثانیه بدون حس و گیج به سهون خیره موند و بعد شوکه خندید.

-ها؟ شوخی می‌کنی؟!

-نه، واقعا خونه ی من و یی فانه.

-یعنی شما دوتا قراره باهم زندگی کنین؟!