Nalan katıldığı doğum günü partisinde bir çocuktan hoşlanır.Adını Yağız olarak açıklayan kişi Nalan'ın okuduğu okulu satın aldığını duyurur.
Nalan anne ve babasını trafik kazasında kaybeder. 1 hafta sonra Nalan'ı özel numaradan birisi arar.Bu kişi...
Düzenleniyor! İnsanlar çok tuhaf varlıklardır. İşlerine geldiği gibi davranıyorlar ve ona göre hamlelerini sergiliyorlar. Ben kesinlikle diğer insanlar gibi olamıyorum. Her ihtiyaçlarına mutlaka koşuyor ve onlara yardım etmeye çalışıyorum lakin onlar ilk fırsatta arkamdan vuruyorlar.
Benim öyle çok arkadaşım yok az arkadaşım vardır ki onlarla da pek özelimi konuşamıyorum. Çünkü nedensiz bir sebepten dolayı bana samimi gelmiyorlar. Onlara bunu tabii ki yansıtmıyorum Bu düşüncelerim neden var bilmiyorum ama hiçbir şey sebepsiz değildir.
Sabah saat 7.00' da alarmımla birlikte uyandım. Uykumu alamamıştım. Gece heyecanla uyusam da şuan heyecana dair bir iz taşımıyordum. Yataktan resmen sürünerek kalktım. Sanırım pazartesi sendromu yaşıyordum. Elimi yüzümü yıkadım ve mutfağa girdim. Ablam çoktan iş yerine gitmişti.
Midem guruldarken kendime domatesli tost hazırladım.Her zamanki gibi yakmıştım lakin yeniden hazırlamaya üşendiğim için yanık tostumu yedim.
Şu an kendimi çok daha iyi hissediyordum. Aklıma Yağız geldiğinde tebessüm ederek gözlerimi masaya diktim.
Derin bir iç çektikten sonra odama gittim. Acaba bugün onu görebilir miyim?
Ben her zaman giyimine önem verirdim fakat bugün ayrıca hazırlanmak istiyorum.
Okulum çok açık olmadığı sürece kıyafetinize karışmazdı. Bu yüzden ona göre giyeceklerimi ayarladım.
Beyaz bir bluz,onun üstüne ise beyaz gömlek giydim.Bol paça pantolonumu üzerime geçirip düğmesini ilikledim. Saçlarıma bakıp ensemden topuz yapmaya karar verdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☀️🌕
Okulun önünde dururken tabelanın değişmesini seyrediyordum. İçimi heyecan kaplarken yerimde daha fazla duramadım.
Bahçede yürüyüp boş bir bank bulmamla oraya oturdum. Gözlerim etrafı tararken onu gördü.
Titrek bir nefes alarak ona baktım. Gülüyordu, yanağında ki gamze bana göz kırparken yutkundum. Ben aşk nedir bilmeyen kız aşık olmuştum. Evet, kesinlikle aşık olmuştum çünkü bu duyguların başka bir cevabı yoktu.
Yanımda hareketlik hissederken Hilal'in geldiğini fark ettim.
"Nalan sen cidden aşık mı oldun kız." "Sanırım..." Bana tebessüm edip çantasından telefonunu çıkardı. "Ben Sema'nın hesabını bulup,takip etmeye başladım." İçimde ki meraka engel olmayarak "Onu paylaşmış mı?" dedim. Başını olumlu anlamda sağlayıp,telefonu bana çevirdi. Dün çekildikleri bir fotoğraf karesiydi.
Sema'nın uzun saçları ilk göze çarpan şeydi. Yağız o sarı saçlara öpücük kondururken Sema kameraya bakarak gülümsüyordu. "Acaba Sema'yı ben de takip etsem mi?" diye sordum tam o sırada Yeliz geldi yanımıza. "Et tabii ki kızım görümcen olcak." "Saçmalama."diyip gülümsedim. Hesabı takip ettiğimde o da beni etti ve gönderilerimi beğendi.
Okul zili çalarken hepimiz sınıflara dağıldık. Dersler bugün aşırı yoğun geçiyordu. Hemde dördüncü derste olmamıza rağmen! Tenefüste kantine gitmek için sınıftan çıktım. Yağız ve Sema tablolarını asılı olduğu duvarda konuşurlarken Sema birden bana döndü "Nalan."dediğinde birkaç adımda yanıma geldi. "Efendim."diyip gülümsedim. Yağız da geldiğinde nefesimi tuttum. İçimde çığlık çığlığa bağırırken dışımda hissedilmemesi için dua ediyordum.
"Beni takip ettiğinde sayfana göz gezdirdim de.Ne kadar güzel resim çiziyorsun." "Öyle mi? aslında sadece kendi çapımda çiziyorum ama." Sema "Yok be çok güzel çiziyorsun."diyip abisinin koluma dirseğini geçirdi. Yağız sanki burada değildi de Sema'nın dokunuşu ile kendisine gelmiş gibi yüz ifadesi değişti. "Nalan ben de resim çizmeyi severim özellikle insan ve hayvan resimleri." Allah'ım Yağız benimle konuşmuştu. Yağız.Toprak gözlü adam resmen benimle konuşmuştu. Şuraya bir yere bayılcam. Evet, harika cevap vermeyi unuttum. "Ne güzel ya ben hiç onları çizemiyorum.Genellikle doğa veya obje çizmeyi seviyorum." Soğuk bir cevap mı oldu?
"Ben de onları çizemiyorum.İstetsen
Sema abisine ters bir bakışatarak"Teşekkür ederiz Nalan.Bu arada isteğini kabul ettim sayfanı da çok beğendim çizdiğin resimlere bayıldım" "Öylemi çok teşekkür ederim öyle kendi halimde çiziyorum" Yağız "oo resim mi çiziyorsun Nalan ben de çizerim "dedi
Adımı da hemen söyledi. Kurban olduğum
"Ne güzel neler ciziyorsun"dedim "Genellikle hayvan veya insan resimleri çiziyorum peki ya sen? " "Ben manzara çiziyorum" "Birgün beraber buluşup yeteneklerimizi birleştirelim o zaman" diyerek ekledi bende yüzümdeki alıkoyamadığım aptal gülümsemeyle "Olur tabikii neden olmasın" diyerek ekledim
Daha sonra arkadaşlarımın beni bekler diyerek müsade istedim görüşürüz dediler. kalbim yerinden çıkacak gibiydi iyiki gitmiştim yanlarına iyiki bide ortak noktamız da vardır çok mutluydum bizimkilere anlatınca onlar da çok sevindiler okul bitti evlere dağıldık.
Ben eve gitmeden önce kitap almak için kitapçıya uğradım yeni güzel kitaplarımı almıştım içim huzur doluydu yolda giderken önümde bir araba durdu camı açtığında Yağız'ı gördüm Yağız "Nalan elindekiler ile yorulma istersen ben bırakabilirim evine "dedi yüzündeki sıcacık gülümsemesiyle başta tereddüt ettim sonuçta tam olarak tanımıyorum ama içimdeki ses gitmemi söylüyordu "ayy olur valla" diyerek yanına bindim evimin yolunu tarif ettim ve teşekkür etmeyi unutmadım arada şarkı açtı Oğuzhan Koç'un yüzük şarkısı çalıyordu.
Ona okuyomusun diye sordum yaşlı teyzeler gibi oda üniversite okuyodum daha sonra bıraktım neden bıraktığını sormadım anlatmak istemiyo olabilir sonuçta ee kac yaşındasın dedim 20 yaşındaymış cok bi yaş yoktu aramızda ne olmak istediğimi sordu avukat diyince oo ne güzel dedi gülümseyip şarkıyi dinledim Oğuzhan Koç-Yüzük
Evime bıraktı "teşekkür ettim" beni taklitederek "rica ettim" dedi. Eve gittiğimde kapida babam ve annemin ayakkabıları vardi zile mutlulukla bastım karşıma çıktıklarında sıkı sıkı sarıldık bide ev mis gibi annemin yaptığı elmalı kurabiyeler kokuyordu bu kokuyu çok özlemiştim içeriye geçtim ablamda gelmişti ailecek sarıldık.
Yemeğimizi yedik, mutfağı topladık, çay demleyip içeri girdim. Uzun bir süre kalcaklarmış bu yüzden çok sevinmiştim.
Kurabiyelerimzi yiyip çayımızı içerken uzun sohbetler ettik ders çalışmak için odama gittim 3 saat ders çalışmıştım saat gece 1:30'da ise huzurla uyudum.
Ağlayacağımız bölümlere yaklaşıyoruz. Hazır olun. Kaos sever miyiz? Vote atmayı unutmayınız efenim (Bölüm de aksilik olduğu için tekrardan düzeltme yaptım)
