20.Bölüm

87 52 4
                                    

Ayça Özefe -Yıkılmam asla

Yağız 'dan
   Nalan'ımı bırakıp Sema'yı aradım ama telefonuna ulaşamıyordum.Arkadaşının evine bıraktığımdan dolayı oraya gittim.

Arkadaşı ise Sema'nın çoktan gittiğini söyledi.Korkmaya başlamıştım.
Evimize gidip baktığımda orda da yoktu bir kaç kişiye ve Anıl'a haber verip bir kaç yere bakmalarını söyledim. Ben de evimin önünde beklemeye başladım.

Sonra ise Nalan'ı aradım
"Nalan"
"Sevgilim "
"Sema yok "
Gözyaşlarımı serbest bıraktım. Nalanda ağladığımı anlamış olacak ki
"Nerdesin? " dedi
Yeri tarif ettiğimde hemen geleceğini söyledi.

Yaklaşık 20 dakika sonra sarı taksiden çıktı.
Koşarak gelip sarıldı kafamı saçlarına gömüp lavanta kokusunu içime çektim. Bu kokuyla rahatlamıştım.

Geri çekildiğimiz sol elini yanağıma koyup okşadı.
"Anlat "dedi
Kaldırıma oturup anlattım.
"Yağız yani bence Akif yaptırmıştır "
"O dur tabii"

Aklıma ilk onun gelmesi gerekirdi ama üzüntüden gelmemişti.

"Ee siz onu depoya götürmüştünüz sanırım gidip bakalım "
"Bakalım güzelliğim "

Arabaya bindiğimizde son hız gitmeye başladık.
Deponun içine girdiğimde Akif'i aynı Nalan'ı zincirlerle bağladığı gibi onuda bağlamıştım. Nalan gördüğünde bana baktı bende omuz silktim.
yanına gidip Akif'in kafasına tekme vurdum.
Akif ise gülmeye başladı.

"Oğlum Sema nerde "
Nalan ile göz göze geldik.
O yapmıştı,her ne yaptıysa

"Aaa salak salak bakışmayın  "dedi
"Kardeşim nerde ecdadını siktigim "
Kahkaha atıp "Bilmem" dedi sonra devam etti "Gördüğün gibi burdayım ne yapmış olabilirim ki"
ayağımı yüzüne koyup bastırdım"Kardeşim nerde " dedim sinirle.

"Tamam tamam söylerim" dedi ayağımı geri çektim
"Şimdi sana bir numara söyleyeceğim onu görüntülü arayacaksın"

Başımı tamam anlamında salladım telefonumu çıkarttım numarayı söyledi kaydedip numarayı Anıl'a attım bu sayılar sayesinde olduğu yeri bulabilirdi. Mesajımı gördüğünde numarayı aradım 2.çalışta açtı. Nalan yanıma gelip elimi tuttu
Gördüklerim ile gözyaşlarım akmaya başladı.

Yazar 'dan

En çok gülenler en çok acı çekenlermiş.

Bu söz Sema'yı anlatıyordu. Annesi doğumda öldüğü için kendisini suçluyordu. Bu yüzden doğum gününü asla kutlamıyordu 18. yaşına bastığında abisinin ısrarları sonucu gerçek doğum gününden 1 ay sonra kutlamıştı.

Pastadaki mumu üflerken bu yaşının ona umut getirmesini dinlemişti.
Ama bu yaşın son umudunu da kanata kanata alacağını bilmeden.

   Sema 5 yaşında iken taciz etmeye başlamıştı öz ve öz babası.Ama küçük çocuk Bunu oyun zannediyordu.Çünkü kızın babası 'Oyun oynayalım kızım 'derdi

Sema 7 yaşına basmış saçları daha da çok uzamıştı.
Küçük kız saçlarını çok severdi çünkü abisi saçlarını çok severdi.
Babası bir gün pantolonun kemerini çözmüştü.
Abisi artık anlayacak yaşa geldiği için 'Ona bir şey yapma bana ne yaparsan yap 'demişti sonra babası ve abisi günlerce odadan çıkmamışlardı , abisinin çığlık sesleri duyuluyordu sadece .Çığlık seslerinden korktuğu için uydurduğu bir şarkı söylüyordu.

Ağlama sesi duymak istemiyorum
Babacım oyun mu oynuyorsun ?
Babacım oyun oynamıyor musun ?
Anne neredesin ?
Abimin dediği gibi bizi izliyorsan gelsene

Aşk Acıtır-mış (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin