Aşk Acıtır-mış (Düzenleniyor)

5.Bölüm

Sezen Aksu -küçüğüm
    Bu babamın arabasının plakasıydı.

Arabanın yanına gittim ama tır yüzünden içindekileri göremedim
"Babam ve annem onlar " diye bağırdım hepsi yanıma geldi durumu anlamaya çalışıyorlardı.

"Arabanın içindekiler onlar"diyebildim Burak ve Bartu gittiler sonra ambulansı aradılar yere oturmuştum öylece duruyordum yanımızdan bir kaç araba geçti bir araba durdu Yağız'dı "Noldu burda" dedi birşey diyemedim Burak açıkladı.
 
Yağız yanıma gelip oturdu.
    
    Ambulans gelmişti ilk önce tırı çektiler. Ayağa kalktım oraya doğru gitmeye çalıştım izin vermediler ağamıyordum bağırıyordum, isyan ediyordum.

   Tırı çektiler arbada ilk annemi gördüm ağzından kanlar akıyordu, boyun tarafı kan içindeydi yüzü yara içindeydi sonra babamı gördüm başı direksiyondaydı ve başından kanlar akıyordu muhtemelen çok sert vurmuştu.

Ambulansa aldılar Bartu gil gidip hangi hastahane olduğunu sordular sonra ise yola koyulduk.

    Hastahaneye gittiğimizde Yağız da gelmişti. Ameliyata aldılar Hilal yanıma geldi "Esra ablayı aradık geliyor". Yeliz ve Hilal yanıma oturmuşlardı .
Yağız karşımda bana bakıyordu Bartu ve Burak da yanımdalardı.

    Ablam geldi ağlamamıştı.
Ayağa kalktım birbirimize doğru yürüdük sarıldık,hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladık bi süre öylece ağlaştık daha sonra yere oturup beklemeye başladık Yağız ile  biran göz göze geldik gözleri dolmuştu belki de ağlamıştı.
    
    Yaklaşık 2 saat bekledik nihayet doktor çıktı.
Sevinç ve Ekrem Özer'in yakınları ablam benide ifade ederek "Biz kızlarıyız"
"Ekrem beyi kurtardık ama hayati tehlikesi var uyuttuk 24 saat bekleyeceğiz" ablam ile birbirimize üzüntüyle baktık ardından
"Annem "diye sordum titreyen sesimle
"Cam kırıkları şah damarının yanındaydı. Tüm müdahalere rağmen kurtaramadık. Başınız sağolsun".

Evet o an yıkıldığım andı kalbim sıkışıyordu.

Ablam oturmuş ağlıyordu.

Onu görünce dayanamayıp yere yığıldım,acıyla haykırarak "annemm" diye ağladım arkadaşlarımda ağlayarak yanıma geldiler beni sakinleştirmeye çalışıyorlardı Yeliz ablamın yanında durup ağlıyordu.

Yağız geldi yanıma sarıldı bana ben sarılamadım ağlıyordum. Sarılması İyi geldi.
 
İlk babamı çıkarttılar  "Babaam annem ölmüş nolur sen ölme" dedim.
Ablam yanıma gelip sarıldı. Saçlarımı sevdi "Hişşt ona bir şey olmayacak " dedi.
    
      Babamı odasına aldılar.
Şimdide annemi çıkartıyorlardı.
Ablam yanına gitti sarılıp kokusunu son kez içine çekti.
Bende diğer tarafa geçtim annemin yanına gidip tenine dokundum buz gibiydi sonra uzun siyah  saçlarına dokundum "Ben en çok saçlarını severdim,saçlarıyla oynamayı severdim" dedim boğuk çıkan sesimle annemi alıp morga götürdüler .

Ardından öylece baktık. 

   Tahminen yarım saat sonra  Aysun teyzem Yelizin annesi yani geldi beraber sarıldık ağlaştık.
Mete abim geldi ilk ablamla sarıldılar ablam çok ağladı.Abim yanıma gelip "başın sağolsun Nalan" dedi üzüntüyle, sarıldık.

    Babamın odasına gittik içeriye almadılar ama camdan izliyorduk.
Akrabalarımız geldiler konuştuk ağladık ağladık ağladık.

     Akşam Sema da geldi "Yeni duydum başınız sağ olsun" dedi.Biraz konuştuktan sonra abisine dönüp "Abi eve gidelim mi?önemli birşey de." "Tamam geliyorum" dedi sıkıntılı bir nefes vererek belki de ben öyle sandım .Yanıma gelip  "yarın yine geleceğim" dedi. Ona sıkıca sarıldım "teşekkürler" diyebildim sadece.
   
    Gittiler Bartu gil hâla duruyolardı "Hadi sizde gidin" dedim Hilal "Seni bırakıp gidemeyiz burda senle beraber bekleyeceğiz" dedi.

    Teyzem de "Nalan Esra sizde evinize gidin dinlenin ben beklerim" dedi ama gidemezdik babamızı burda bırakıp.

Hepimiz hastanede durduk Hilal gil araba da uyudular bizde hastanedeki koltuklarda oturmuştuk yani Mete abim, ablam ve ben ablamla ben uyuyamamıştık,konuşmuyorduk sadece oturup babamı izliyorduk.

    Uykuya yenik düşmüştük gece 6 gibiydi yani artık sabahtı yattğımızda.

Sabah saat 8.30 uyandık babam hala uyuyordu.
Hadi babam en azından parmağını oynat.
    
Dışarı  çıktım hava almak için dayanamayıp ağladım.

Yağız ve Semanın geldiklerini gördüm gözyaşlarımı sildim yanıma geldiler Sema "Canım baban nasıl oldu iyimi" "Hiçbir gelişme yok uyuyo hala"
"Ah canım benim iyi olacak inşallah" "inşallah hadi içeri geçelim" dedim Yeliz ler de uyanmislardı beraber çıktık.

Esra ablam ve mete abim yan yana oturmuşlardı ablam başını abimin omzuna yaslamıştı abim ise ablamın siyah saçlarını seviyordu.

   Yanlarına geçtik babamın nabzına baktım atıyordu ama birden tek çizgi oldu ilk önce idrak edemedim sonra
"Doktor doktor yokmu babamın nabzı atmıyor" ablam yanıma gelip "babaaa sende gitme nolursun yalvarırım " dedi ağlayarak.

Doktoru çağırdılar geldiler bir şeyler yaptılar ama nafile düzelmiyor.

  O beyaz örtüyü üstüne örtüler.
Odanın kapısını açtık içeri koşarak girdik ablam beyaz örtüyü açtı "babam" diye acıyla bağırdı yanağını öptü. "Babacım hadi kalk sucuklu yumurta yapacaktım hadi kalk nolursun "dedim ellerini öperek.

Orda durduk sanki zaman durmuştu.Hastahane koridoruna çıktık babamı da annem gibi götürdüler arkasından öylece bakaldım.

Ben babam ve annemi kaybettiğimde 17 yaşında büyüdüm.

Ağlayarak yazdığım bir bölüm oldu.

Vote atmayı unutmayınız.