36.Bölüm

87 43 12
                                    

Mabel Matiz-Bahçemin en zor gülü
Yıldız Usmanova feat.Yaşar-Seni severdim
Manuş Baba-dönersen ıslık çal

    Nasıl bir tepki vermeliyim?
İnsan evlatlık olduğunu öğrendiğinde nasıl bir tepki verir .
"Nalan iyi misin? " bu ses Sema'ya aitti ama ben bir tepki vermiyordum,veremiyordum .
"Nalan gel" Yağız belimden tutarak koltuğa oturmamı sağladı.
"Ben su getireyim." dedi Sema yanıma oturduğunda "Nalan tepki ver." sesi endişe içeriyordu elimi tuttuğunda "dediklerimi algılıyorsan elimi sık."gücümü kullanıp az da olsa sıktım .

Anıl,Yağız'a daha yeni getirdiği suyu verdi.
Yağız bardağı ağzıma götürdüğün de ağzım açıldı bir kaç su gittiğinde suyu yutamadım bile.
"Nalan güzelliğim hadi bak kendine gel."
"Kız şoka girdi,sen sakin kal " bunu diyen Anıl olmuştu.
"Nalan" Sema seslendiğinde konuşmak için dudaklarımı araladım ama sözcükler ağzımdan çıkmadı.

Yanağıma gelen tokat ile yüzüm sola döndü.
" Sema nedem yaptın bunu? "Yağız kaşlarını çatarak sormuştu.
"Kendine gelmesi için yapmıştım."
"Dur bu böyle olmayacak"yüzüme su atılması ile kendime geldim.
"Lan oğlum siz ne yapıyorsunuz aklınızımı çıldırdınız.Kızı ne abuk subuk yöntemlerle kendine getirmeye çalışıyorsunuz."

Sen evlatlıksın
Kafamda sesler yankılanırlen ağlamaya başladım.
Ağladım.
Sigaradan kararan ciğerim çıkana kadar ağladım.
Sessiz sesiz değil,haykırarak ağladım.
Göz pınarlarım kuruyana dek ağladım.
Bu evde tek benim acı ile ağlamalarım duyuldu .

"Ağlama canımın içi sen ağlama canımdan can gidiyor" Sema bana sarıldı "Ağlasın abi rahatlasın" dedi sonra devam etti "Göz yaşı ile derdini döksün,acısını,kederini,hüznünü döksün.Konuşamadıklarını göz yaşları ile anlatsın" Sema'ya dediklerindem sonra sarıldığımda ağlamam daha da şiddetlendi.

Biraz daha sakinleştim ve Sema'dan ayrıldım "Meğer bütün hayatım bir yalandan ibaretmiş.Hayatım koca bir hiçmiş.Asıl benliğim bile yalanmış"
Yağız göz yaşlarımı sildi,gözyaşlarım geri aktı .

Histerik bir kahkaha attım.
"Ama belliydi evlatlık olduğum ablam hiç hissetirmedi ama annem ve babam ayrımcılık yaptılar,şimdi anladım. Şey mesela liseye geçiş sınavına ben tek başıma gitmiştim çünkü ablam o gün hasta olduğu için ikisi de onun yanında kalmışlardı hayır yani tabi ki kalabilirler ama en azından biri benimle gelebilirdi değil mi?demekki ne kadar seversen sev kendi çocuğun gibi olmazmış, birisini candan sevmen için arada illaki kan bağı olması gerekirmiş."
"Kan bağına gerek yok."
"Biz seni kan bağımız olmadan sevdik,sahiplendik sen benim ablamsın,kız kardeşimsin"Anıl'ın bunları demesi ile yeniden ağladım.

Yağız elimi tutup üzerine öpücük kondurdu "Öyle düşünme güzelim onlarda seni,benim sevdiğim kadar sevmişlerdir bazen olabilir ki böyle"başımı koltuğa yasladığım da derin nefesler almaya başladım.

"Gerçek ailem bile sevmeyip bırakmış beni."
"Belki de bırakmak zorunda kaldılar ne belli" dedi Sema
"Bilmiyorum her şey olabilir"
"Araştırırız güzelim buluruz aileni ister misin?"
"İstemem beni bırakanları istemem!"
"Ne istersin o zamana güzelliğim.Tek bir sözüne bakar."
"Türkiye"ye 2 günlüğüne gidelim ablam ile konuşmak istiyorum."
"Gidelim"

☀️🌕

5 gün sonra
Araba ormandaki evin önünde durdu.
Evet İstanbul daydık.
O günden sonra 5 gün geçmiş ve ben sakinleşmiştim .
"Geldik güzelliğim."
Başımı olumlu anlamda salladığımda arabanın kapısını açıp aşağıya indim
"İtalya'dan temelli döndüğümüzde bu evde yaşayalım olur mu?"
"Sen aklımı mı okuyorsun?"diyip elimi tutttu.

Aşk Acıtır-mış (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin