Defne

12. Bölüm Beklenmedik Misafir...

03.01.2023

Sabah gözümü açtığımda ilk önce kendimi kendi evimde hissettim. Daha sonra Emir'in evinde olduğumu anladım. Akşam patates ekmeklerimizi yemiştik. Sonra da o odasına geçmişti. Ben de burada uyumuştum. 

Çok geçmeden Emir de uyandı. 

"Günaydın Defne. Geç kalkabildim. Kahvaltı hazırlayamadım kusura bakma." 

"Saçmalama. Olur mu öyle şey? Ben zaten eve gitsem iyi olur." dediğimde yüzü asıldı. 

"Hemen mi? Bu kadar erken gitmesen olmaz mı?" Sana hayır demek o kadar zor ki... Ah bir bilsen!

"O zaman kahvaltıyı hazırlamana yardım edeyim. " dedim ve hemen yerimden kalktım. Antrenin sonundaki mutfağa girdiğimde Emir de peşimden geliyordu.

Dolaptan peynir ve zeytin kavanozunu çıkardım. Tezgahın üzerindeki tabaklardan birini alıp peynirleri dilimlemeye başladım. O sırada Emir de domates ve salatalıkları dilimliyordu. 

Tam o sırada kapı çaldı. Emir'in elleri doluydu.

"Ben bakarım. Sen devam et." dediğimde onaylamak için başını salladı. 

Kapıya doğru gittiğimde kapı tekrardan çaldığı için geliyorum demek zorunda kaldım. 

Kapıyı açtığımda gördüğüm manzara garipti. Daha doğrusu bu kişilerin kim olduğunu anlamaya çalışıyordum. 

"Merhaba." dedi bana yabancı olan kadın.  Ellerini tuttuğu küçük kız çocuğu bana anlamsız bakışlar atıyordu.

"Merhaba. Ben Emir'in misafiriyim de kim olduğunuzu bilmiyorum tabi. Kim geldi diyeyim." 

"Ben Emir'in kızının annesiyim. Bana Emir'i çağır. Hemen!" dediğinde kafamın içinde şimşekler çakıyordu. Nasıl yani Emir evlenmiş miydi? Hani beni beklemişti. Hani çocukluğundan beri beni seviyordu. 

"Kim gelmiş Defne?" dediğinde yanımda durdu. Gördüğü manzara onu da şaşırtmıştı.

"Kızın ve onun annesi gelmiş Emir! " dediğimde sinirlendiğimi anlamıştı. 

Hemen salona gittim. Çantamı ve eşyalarımı aldım. O sırada Emir şaşkınlığını atmıştı. Kapıdan çıkarken kadının yüzüne bakmamak ve  küçük kıza çarpmadan çıkabilmek için elimden geleni yaptım ve çıktım. 

"Defne!" Emir'in seslenişi benim için önemsizdi. 

Ben artık kendimi kaybetmiştim.