BÜYÜK TEHLİKE: ZOMBİ

18.BÖLÜM: GÜVENLİ BÖLGE

Evden çıktık ve dolaşmaya başladık. Bizim grup birbirleri ile konuşurken ben etrafı izliyordum. Daha sonra korkunç bir grup adamın bize doğru geldiğini gördüm. Korkmuştum. Ama Aral sanırım beni fark etmiş olacak ki bizi geri eve dönmemiz için uyardı.

A- yürüyün, eve dönüyoruz.

B- neden? Daha yeni çıkmadık mı?

K- banane ben dönmeyeceğim.

A- Kaan önündeki adamlara bakarsan ilk sen kaçarsın zaten.

Kaan kafasını çevirdi ve bize doğru gelen adamları gördü. Başta o olmak üzere hepimiz geri döndüğümüzde arkamızda da bir grup adamın olduğunu gördük.

D- hay ben senin!

A- hazır olun, sanırım kavga vakti. Başımıza aldık işte belayı.

E- k- kötü düşünmeyelim belki iyidirler? He, olamaz mı?

İ- sence olabilir gibi duruyor mu?

B- Allahım neden biz ya?

Adamlar bizim yanımıza geldiklerinde hepsinin yüzünde pis bir gülüş vardı. En nefret ettiğim!

İ- bırakın bizi gidelim!

Yüzü yaralı olan adam- yok ya!? Ha hay, duydunuz mu? Bırakacakmışız!

Diğer adamlar- hahaha!

A- ne istiyorsunuz!?

Diğer bir adam- sadece biraz eğleneceğiz ufaklık.

A- ufaklık!? Deniz kardeşim sen şu çanta çantandaki şeyleri çıkartsana bir!

Deniz çantasındaki silahları çıkarınca adamların yüzündeki gülüş anlık silindi. Ama daha sonra tekrar kendini belli etti.

Yüzü yaralı adam: sen- bizi- tehdit mi- ediyorsun!?

Aral Deniz'in elindeki silahı aldı ve adamın birine sıktı. Biz şok olmuşken onun suratında sinirden başka hiçbir ifade yoktu.

A- tehdit etmekle kalmıyorum!

Adamlar gözlerine inanamayarak kolundan vurulan arkadaşlarınıda alıp gittiler. Ben de sinir ile Aral'ın elindeki silahı çektim ve onu kolundan tutup evin önüne kadar çektim.

İ- sen ne yapıyorsun ya!? Sen o adamı öldürebilirdin! Hatta başımıza çok daha büyük bir bela alabilirdik!

A- İzgi sakin ol.

İ- nasıl sakin olayım? Ay benim arkadaşım bir adam vurdu ne var bunda ki? Değil mi!?

A- İzgi sakin ol dedim!

İ- bağırma bana!

K- arkadaşlar kavga etmeyin, tamam oldu bitti işte.

Elimdeki anahtarı sinir ile kaldırdım ve kapıyı açtım. Eve önce ben girdim ve koltuğa oturup tekrar telefonumu aldım. Diğerleri de sessizce içeri geldi. Aral hariç.

A- neye bu kadar sinirlendin anlamıyorum! Adam ölmedi İzgi, yaşıyor!

İ- bana İz- de ya, de ne fark edecek ki!?

A- İzgi şu siniri bir üzerinden at önce!

İ- sana ve bu arkadaşlara kaç kere dedim ki dikkatli olun! Değil mi!? Şu saçma salak olayın başından beri uyarıyorum sizi! Ama beni dinleyen yok! Ve sizi her uyardığımda haklı çıktım, her uyardığımda! Biraz akıllansanız fena mı olur ya!?

D- Bu saçma salak hikayenin başından beri uyarıyor ve bizi önemsiyor olsaydın belkide böyle olmazdık değil mi!?

İ- ben sizinle her seferinde sizi korumak adına kavga ettim sen de diyorsun ya!?