BÜYÜK TEHLİKE: ZOMBİ

20.BÖLÜM:YENİDEN TEHLİKE

Hala sohbet ediyorduk. Birkaç dakika sonra dışarıdan hırıltı hariç sesler yükselmeye başladı. Kaan kalkıp pencereden ne olduğuna bakmak için elindeki çekirdekleri bıraktı.

K- zombiler buraya giriyor!

S- ya burası güvenli değil mi!? Nasıl giriyorlar!?

D- kalkın! Toparlanmamız lazım. Bu kadar rahatlık bize fazlaydı zaten. Allah kahretmesin!

Hepimiz acele ile kalktık ve çantalarımıza ihtiyacımız olacak ne varsa koyduk. Elektrik olmayacağını bile bile şarj aleti bile koyduk.

A- hadi gidiyoruz. Tetikte olun. Ses çıkarmayın ve mümkün mertebe silah kullanmayın. Mermileri Mermilerimiz az.

B- nereye gideceğiz?

K- buranın arkasında bir orman var. Duvarların üzerinden atlayıp o ormana gideceğiz.

E- çok tehlikeli değil mi!?

A- düşünmeye zamanımız yok hadi!

Hepimiz dışarı çıktık ve koşmaya başladık. Hiçkimseye birşey olmasın diye içimden ne kadar dua ezberlediysem okudum.

İ- bana bakın, kimse ne bizden ayrılacak ne de kendini feda edecek kadar düşünceli olacak tamam mı? Yoksa fena bozuşuruz.

A- Deniz bizden önce gidip ellerini birleştir. Ben yukarı çıkacağım sonra kalanları çekeceğim.

D- tamam.

Deniz bizden öne geçerek duvarın dibine gitti. Aral'da koşarak onun eline basıp yukarı çıktı. Ardından Sinem çıktı. Sonra Buse,Ela,Kaan ve ben. Daha sonra hep beraber Deniz'i çektik ve ormanın içine doğru koşmaya başladık.

B- biz atlarken zombilerin burada olmaması büyük şans.

K- salak önüne bak!

Buse bir yabancıya çarptı.

B- ay! Sen kimsin be?

Çocuk- asıl sen kimsin?

A- sen biraz sakin değil misin sanki?

Çocuk- çünkü güvenli bir sığınakta kalıyorum. Gelin sizi de götüreyim.

İ- sana nasıl güvenebiliriz?

Çocuk- elinizde silah yok mu? Vurursunuz beni.

İ- ay deme öyle yaa!

A- hadi gidelim.

Biz koşarken Çocuk bir anda durdu. Tabi o durunca onun arkasında koşan Kaan ona çarptı.

K- pardon.

Çocuk- sıkıntı değil. Bu arada adım Mete.

Mete yerdeki gizli bir kapağı açtı ve içeri girdi. Hepimiz peşinden gittik.

A- sana kısaca sıralayayım. Kaan, Deniz, İzgi, Elanur, Sinem, Buse ve ben Aral.

M- tanıştığıma memnun oldum.

İ- bizde olduk.

D- bu sefer güvenebilir miyiz İzgi?

İ- sanırım güvenebiliriz.

M- neden ona soruyorsunuz?

K- çünkü kötü şeyler olacaksa hissediyor. Üçüncü gözü açık bunun.

İ- hayır. Sadece insanların tipinden çok iyi anlıyorum o kadar.

M- o belli oluyor zaten. Siz şöyle geçin ben geliyorum.

Hepimiz söylediği yere geçtik ve oturduk. Ben etrafımı incelemeye dalmışken Aral beni dürttü.

A- sanki ilk defa sığınak görmüş gibisin güzelim.