And God Create Death,,Hyunin

13| Rap yaparken günaha mı girdim

____

Minho'nun salonunda oturuyorlardı. Yeji, Yongbok, Changbin üçü farklı farklı kanepelere oturdukları için Minho ayakta onlara bakıyordu.

Yiyecek bir şeyler servis etmek için mutfağa girdi. Bir yandan onları dinlemeye başladı.

"Seungmin'e söyledin mi? En yakın arkadaşın kiliseye yerleşti diye?" Yeji de Hyunjin gibi Seungmin ile arkadaştı. Yong'a sordu.

"Müsait vakti yok. Kafasını böyle bir şeyle doldurmak istemedim endişelenmesin." Yeji'ye gülümsedi. Gözlerini her on saniyede bir üzerine çevirdiği Changbin'e baktı.

"İyi bir arkadaşsın." Dedi Changbin. Yongbok gülümsemesini kocaman hale getirdi.

"Oh... sağol hyung. Ama gerçekten öyle olsam onu oraya göndermezdim." Birden soldu gülümsemesi.

Eğer Hyunjin'i göndermeseydi vicdanen rahat olmayacaktı. Öğrendiği onca şeyden sonra bu yükü kaldıramazdı.

Minho ellerinde tabaklarla döndü. Kanepeyi geçip sehpayı ayağıyla düzeltti.

"Sanki sen göndermişsin gibi konuşma." Getirdiği tabakları sehpaya koydu.

Evinde fazla bir şey yoktu. Birkaç günlük olan kuru pastaları servise koymuştu. Yanına da kahve ikram edecekti.

Misafir ağırlamayı çok olmasa da severdi.

Bir iki saniye durdu. Yeji'ye baktı. Bir şey söylemek üzereydi. Diğerlerinin bakışları ona dönmeden söyledi.

"Yeji bana yardımcı olabilir misin?" Hızla tekrar mutfağa yol aldı. Yeji de ayak uydurup hızla peşinden mutfağa girdi.

Tezgahın üzerinde duran diğer tabakları almak için uzandı. Biraz arkaya kaçmışlardı kendine doğru çekti.

"Bunları götüreyim. Başka?" Tabakları almak üzereyken Minho'nun bakışlarından bir sorun oldugunu anladı.

"Aslında bir şey söylemeliyim. Jisung var ya. Nasıl söylesem." Alt dudağını ısırdı. Sağına ve soluna baktı. Basit bir istek olsa da Gergindi.

Yeji gülümseyerek büyüğünün gerginliğini almaya çalıştı. Hyunjin'le ilgili olmadığını anlamıştı zaten.

"Dürüstçe söyle. İkimizin arasında kalacak."

Minho derince bir nefes aldı. Jisung'u gördüğünden beri kötü hissediyordu ve konuşmak için birine ihtiyacı vardı.

"Jisung'un bana verdiği bir kitap vardı. O kitap şuan Hyunjinde. Onu bana getirir misin? Changbin'e de sorabilirdim ama bilmiyorum. Kafam çok dağınık."

Yeji bakışlarını yere çevirdi. Bu konuda konuşmaktan çekiniyordu. Tanımadığı biri de olsa blogu okuduktan sonra ister istemez kötü hissetmişti.

"Blog yüzünden değil mi? Üzgünüm. Böyle şeyler yaşaması senin suçun değil. Anlıyorum. Getiririm. Ayrıca oppa." Yeniden ona baktı.

Minho inançlıydı. Yaratılmış her şeyin bir sebebi olduğuna inanırdı. Bazen de inanmak istemezdi. Çelişkilerle dolu hayatına anlam kazandırmaya çalışırken yoruluyordu.

"Söyle." Yeji, Minho ile fazla takılmıyordu. Ancak annesi evde olmadığı zaman Minho'ya gidip kedileriyle takılıyordu. Seviyeli bir ilişkileri vardı.

"Oppa ben korkuyorum. Onun başına bir iş gelmez değil mi?" Minho'nun buna verebilecek cevabı yoktu. Ne derse yalan olurdu.

"Endişelenme. Hyunjin'e güven." Kendi güvenemiyordu.