And God Create Death,,Hyunin

35| Yokluk içinde varlık çeksemde

23.12.23

"Delirmek üzereyim. Jeongin yanımda ve güvende. Ancak bir şey... bir şey benim acı çekmeme neden oluyor. Cevabını bulamayacağımdan korkuyorum."

İki haftadır kiliseye gidiyordu. Saatlerce güneş doğana kadar oturuyordu. Bu gece de dolunayın yansıyan ışığında oturuyordu.

Kürsünün olduğu yükseltiden salonun ortasında hala silinmemiş olan kan lekesine bakıyordu.

"Neden ölmeleri gerek? Tanrı illa bir kurban mı istiyorsun? Sen yarattığın canları geri almak mı istedin? Ben sanmam."

"İstemedi zaten. O sadece bağlılık beklemişti."

Karşısında ona doğru yürüyen birini gördü. Artık korku duygusundan da vazgeçmişti.

"Kimsin?"

"Kim olmamı tercih ederdin bilemem. İsmim Mina. Chan'ın kardeşiyim."

"Seungmin'i bıçaklayan. Evet."

Mina az ötesindeki ikinci sıralardan birine oturdu. Karanlıktan birbirlerini net göremeseler de anlaşılıyordu. Mina'nin yüzünde hayal kırıklığı vardı.

"Çabamın boşa çıktığını bilmek zoruma gitti. Bu yüzden buraya geldim. Chan annemizin cesedinin burada olduğunu söyledi. Babamdan bahsetmek bile istemiyorum."

"Bu yüzden mi ona zarar verdin?"

"Özür dilerim. Bunun bir şeyi değiştirmeyeceğinin de farkındayım ancak kendimi anlatma fırsatı bulmak çok zor oldu."

"Kendini anlatman neye yarayacak? Belki yeni bir iki şey öğrenebilirim ancak bitti. Son buldu. Herkes artık özgür."

"Kendini kandırma. Sen de biliyorsun ki Mujin ölmeden hiçbir şey bitmiş sayılmaz."

Belki de haklıydı.

"Hyunjin. Kaybedecek neyimiz kaldı? Geride ne bıraktık? Bizim için ağlayacak kaç göz vardır? Kimsesizler ordusuyuz. Karanlık elbet bizi de hapsedecek. O yüzden artık bitir şunu."

Mina birden kayboldu. Sanki Hyunjin'in zihninin yansıması gibiydi. Oysa kanlı canlı duruyordu.

—
Yemek masasında otururken karşısındaki Jeongin'le göz göze geldi.

Jeongin'in gözlerindeki umut ışığını göremiyordu. Nasıl yok olmuşlardı? Birden mutsuzluğa doğru çekildiğini hissetti.

Buz kesmiş gözleri Hyunjin'i boğmuştu.

Her şey yoluna girecekti. Kaos elbet bitecekti. Bunu tekrarlayıp durdu.

"Jeong. Yemekten sonra sahile gidelim mi?"

"Hava biraz soğuk. Ama olur."

Hyunjin yüzüne buruk bir gülümseme yerleştirdi. Changbin ve Yongbok hızla masaya gelip fırından yeni çıkardıkları kekleri ikisine ikram ettiler.

"Soğumadan tatmanız lazım hadi!" Jeongin gülümseyerek Yong'un ona uzattığı kek dilimini ısırdı.

Tahmin ettiğinin aksine dili yanmamıştı. Sıcak kek onun ağzını yakmamıştı.