And God Create Death,,Hyunin

9| ölüm ve yaşam

—-
"Buna ne demeli Minho?" Elindeki kağıdı sinirle tutuyordu. Aradan bir gün geçmişti.

Plana göre bugün temizlik günüydü. Jeonginle konuşabilirdi. Minho öyle söylemişti.

Hyunjin yine erkenden gelip kapısının önünde beklemiş ve kağıt hakkında konuşmak istemişti.

"Ne yani sana bunu o mu verdi? O kalabalıkta seni gördü ve sana bunu verdi öyle mi?"

"Sadece bu değil! Beni kurtarın dediğini duydum."

"Saçmalık." Birlikte yürümeye başladılar.

"Hyung. Bu kez değil. Bak yardım isteyen birine yardım etmemiz gerek."

"Ben etmeyeceğim Hyunjin! Bugün temizliğe de kalmıyorum hatta tek başına yap ne yapacaksan!" Hyunjin artık onun bu bencil tavrına dayanamıyordu.

"Hyung lütfen!" Sokağın ortasında ona bağırdı.

"Hyunjin!" Bağırmak üzereydi ki karşısındaki çocuğun bakışlarına dayanamadı.

Hyunjin'i gerçekten seviyordu. İnatçılığı yüzünden ters düşseler bile onun kardeşi sayılırdı. Onu incitmemeli ve yapmak istediklerine saygı duymalıydı.

"Ne istersen yap. İhtiyacın olursa burada olacağım" Elini Hyunjin'in saçlarına koyup okşadı.

İçinden geçirdi "güzel kardeşim benim"

"Seni yalnız bırakamam sonuçta. Anlat o halde. Dinleyeceğim."

"Teşekkürler." Hyunjin büyük bir hevesle anlatmaya başladı.

Bugün içinde konuşabileceğinden ve Yeji'nin de destek olacağından bahsetti.

"Gerçekten temizliğe kalamayacağım. Dori'nin veterinere gitmesi gerek. Sabah biraz toparlamış gibiydi ama yemeğini yemedi."

"Peki."

İçeriye girdiler ve Hyunjin bu kez göremedi onu. Çünkü Jeongin cezalıydı yeniden.

Sabah duasına inmesine izin yoktu. Ancak öğleden sonrası için bir yasak koymamışlardı.

Kitabın sayfasındaki yırtık yüzünden yemek yememiş ve sadece dua etmişti.

İçeri girdiklerinde Minho yine ön sıralara yerleşti. Hyunjin de hemen yanına oturdu. Etrafa bakındı. Dünkü insanların aynıları.

Minho Hyunjin'e doğru eğildi.

"Dua yapılmadığı zamanlarda sakın etrafına bakma. Buradaki herkes çok bencil."

"Onu farkettim zaten. Saol." Dedi imalı bir şekilde.

"Ayrıca günah çıkarmak istemiyorsan rahiple konuşmayı deneme bile."

"Neden?"

"Gudubet suratlı bir adam. İnsanın yaşama hevesini kaçırıyor onun dışında kesinlikle senin fikirlerinin üzerinde oynamaya çalışacaktır."

Hyunjin anlamışcasına kafasını salladı. Ancak takıldığı bir yer vardı.

"Hyung. Sen buraya neden geliyorsun ki?"

"Dua etmeye."

"Bütün bu olanlara rağmen mi?" Bu cevaba şaşırdı.

"Hyunjin gelip giden misafirler evini kirlettiğinde o ev senin evin olmaktan çıkmaz. Kötü olsa da burası benim vicdani ve ruhani bir evim. Kendimi ancak böyle rahatlatıyorum."

"Anladım. Başlıyoruz sanırım"

Ayağa kalktılar ve Rahip gelene kadar oturmadılar.

"Buyrun oturun."