And God Create Death,,Hyunin

4| Varoşlar özgürlük demek

——
25.07.2019

"Nereden bileyim ben! Ben gerekeni yaptım"

"Benimle dalga mı geçiyorsun Monika! Eğer çocuğun kardeşi yaşıyorsa başımız beladan kurtulmayacak demektir. Jeongin öğrenmemeli asla! Sakın bir an bile başından ayrılma!" Rahip içindeki o korku hissine yeniden kapılmıştı.

Bir gün kalbi duracaktı. Ancak cezasını çekmeden ölmeyecekti.

Jeongin onları dinliyordu. Kapının arkasında durmuş ne olduğunu anlamaya çalışarak dinliyordu onları. Yanlışlıkla kolu kapıya çarptı ve ikisi birden kapıya döndüler.

"Kim var orada!" Monika hızlı adımlarla kapıya yürümüştü. Kapıyı çekip dışarı baktı.

Kimseyi göremedi. Dışarı çıkıp etrafa bakındı. Jeongin ise ellerini ağzına kapatmış odasına giden merdivenin altına çökmüştü. Görünmediğinden emindi.

"Monika! Gidip Jeongin'i kontrol et. Ben de yarattığın karmaşayı düzeltmeye çalışayım"

"Peki efendim."

Monika hızlıca merdivene doğru yürümüştü. Jeongin çoktan odasına çıkmayı başarmıştı. Sessizce yatağına girip başucunda duran kitabı açtı.

Monika kapıya tıklattı.

"Buyrun"

"Uyuyor muydun Jeongin. Rahatsız mı ettim?" Monika gülümseyen yüzü ile içeri girdi.

"Hayır anne. Kitap okuyordum. Birazdan yatacağım." Jeongin elindeki kitabı gösterip gülümsedi.

"Peki. İyi geceler o halde."

Jeongin kapı kapanır kapanmaz soluk verdi. Üzerine düşünmesi gereken şeyler vardı.

Her şeyi öğreniyordu. Artık çocuk değildi. Ailesinin öldüğünü öğrenmesi yetmiyor gibi kardeşinin hayatta olduğunu öğrendi.

Belki kardeşine kavuşabilirdi. Buradan çıkarsa... umutları söndü birden. Kaçmak istiyordu. Ancak Tanrı bile duymuyordu sesini nasıl kaçabilirdi ki?

Bu yüzden düşünmeye başladı. Neler yapabileceği üzerine. Belki dualara gelen insanlardan yardım istemeliydi. Bunu nasıl yapacaktı ki?

O aptal yaşlılar kesinlikle Rahip ile konuşuyorlardı. Belki gençler... gençler yardım ederdi ona.

Jeongin hayatı üzerine oynayacağı oyunu planlamaya başladı. Uzun soluklu bir yola çıkıyordu ve Tanrı dahi yanında olmayacaktı.