YAŞ 19 (Ara Verildi)

34.Bölüm

Keyifli okumalar dilerim...

|•|•|•|•|•|•|•|•|

Kapının önünde duran hafif rüzgardan dolayı dalgalı saçları uçuşan kıza baktım. Özgün'e. Söylediklerinde ciddi mi diye sorgularca gözlerimi ondan çekmedim.

"Gerçekten mi Özgün, sana nasıl teşekkür edeceğim şimdi?" Alayla söylediğim sözlerle kollarını göğsünde bağladı. Gözleri üzerimi hızlıca süzdü.

"Bu sana zarar vermeyeceğim anlamına gelmiyor. Seni öldürmeyeceğim çünkü yaptığın bu pisliği acı çekerek itiraf ettireceğim" gözlerimi devirip sıkılmış gibi ofladım. Gerçekten hala katil olduğumu mu düşünüyordu? Ben neden onun sevgilisini öldüreyim?

"Özgün bak ne diyeceğim, bence sen bir psikiyatriste görün olur mu?"

Arkama dönüp konuşmasına izin vermeden hızlı hızlı gidiyordum ki arkamdan bağırdı.

"Annene selam söyle" olduğum yerde duruduğumda bu kız gerçek mi diye arkama döndüm. Bu söylediğini bir tehdit olarak algılamalı mıyım? Yoksa bunu gerçekten içten mi söylemişti?

Yüzünde bir duygu yoktu kısaca bana el sallayıp kapıyı kapattığında sinirle önüme döndüm. Onları ailemden ne kadar uzak tutmak istesemde her seferinde daha da dibimizde bitiyorlardı. Bu büyük villanın kapısından çıktığımda telefonuma ard arda mesajlar gelmeye başladı.

Merakla telefonuma baktığımda bilinmeyen bir numaradan olduğunu gördüm. Üstüne tıkladığım da gelen mesajı okudum.

Ne yazık ki bizden kurtulacağını sanıyorsun.

Biliyor musun, sen tam bir katilsin.

Yüzündeki o sahte maskeyle herkesi kandırmaya çalıştın. Beni bile kararsızlığa sürükledin.

Ama ben, o SX salakları değilim seni bir daha elimden kaçırmayacağım ve sonunu ben getireceğim.

Ben korkuyla mesaja bakarken önüme duran arabaya kısa bir bakış atıp bindim. Kamil yine şarkılarıyla beni karşılasa da ona bakmadan hala aynı mesajlara bakıyordum. Kendisi yine bir şeyler konuşuyordu. Allah aşkına bunun hiç modu düşmüyor muydu?

Mesaja takılmış bakarken bu kişinin kim olduğunu düşünmeye çalıştım. Tam kimsin diye mesaj atacakken benim adıma mesajlar gitti karşı tarafa. Ağzım şaşkınlıkla açılırken telefonu hızla dizlerimin üzerine attım. Kamil yaptığım harekete şaşkınca bakarken "Ayla, telefonda biri, bir yerini mi attı?" Ben anında kafamı ona çevirdiğimde yüzümü buruşturdum.

"Salak mısın Kamil, tabiki de hayır?"

"O zaman ne oldu?"

Cevap vermeyip benim adıma atılan mesaja baktım, tekrar ve tekrar.

Bana bak orospu çocuğu Emre, o SX salakları seni gördüğü yerde sikmezse o zaman sonumu getirirsin.

Bana mesaj atan kişi Emre'ydi peki benim adıma atılan mesajı kim atmıştı. Tekrar bir mesaj daha geldi.

Ayla yazık sana, ne çabuk kabullendin onların grubunda olduğunu.

Sinirlenip parmaklarım kalvyeye basarken bir şey fark ettim. Siktir hem de binlerce kez. Ekranım niye donmuştu benim. Telefona ard arda parmaklarımla vururken Kamil arabayı kenara çekti.

"Ayla, bak kızım korkuyorum kendine gel. Telefona her baktığında yüz ifaden farklı oluyor. Ne oldu dedim sana?"

Yutkunup telefonu Kamile uzattığımda alıp baktı. Mesajı ilk okuduğunda kaşları çatılsa da daha sonra yüzünde keyfili bir ifade oluştu.