Çoğu zaman içimden bir şeylerin koptuğunu, benden uzaklaştığını ya da içten içe çürüdüğümü düşünürdüm. Kalbim sıkıştıkça sıkışır ağlamak isterdim. Öyle anlarda sadece gökyüzüne bakardım. Kulağımda o güzel şarkının melodisi ve ardından sözleri...
"BE...
Medya: Eda (Temsili) Şarkı: Ege Can Sal - Başa Sar
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
****
İZMİR - 2004
"Eda! Hadi oyun oynayacağız kalk!" diye seslendi Esin merdivenleri birbir çıkarken. Bu şekilde seslenerek onu uyandıramayacağını biliyordu ama yine de her defasında sesleniyordu. Eda uyuyakaldığı koltuktan milim hareket etmiyordu. Esin, Eda'nın bu haline güldü çünkü hep oyun oynayacakları vakit onu koltuğun üstünde uyurken buluyordu.
"Edoş! Kalk ama!" dedi Esin, Eda'yı sarsarak.
"Bılak beni Esoş!" dedi Eda uykulu sesiyle.
"Kalk bak! Kimler var dışarıda!" dediğinde birden Eda'nın gözleri açıldı.
"Yoksa Batuş mu geldi?" diye sordu heyecanla. Esin ona gülümsedi.
"Geldi, oyun oynamak için seni bekliyor. Hem bu sefer erken gitmeyecekmiş. Annesi size misafirliğe gelecekmiş bu akşam."
"Yaa! Gelçekten mi Esoş!" dedi Eda yerinden kalkarken. Ayağa kalktığı gibi direkt kapıya koşturmuştu Eda. Esin bile yetişememişti ona.
"Edoş beni bekle!" diye bağırdı Esin, Eda'nın arkasından ama tabii ki Eda onu duymamıştı.
"Batuuş! Beledesin?" diye seslendi Eda kapının önünden. Terliklerini giymeden kapının önüne çıkmıştı, annesi görse çok kızardı. Hemen geri dönüp kapının yanındaki ayakkabılıktan terliklerini alıp bir hışımla tekrar dışarı çıktı.
"Batuuuş! Beledesiin?!"
Batuhan. Eda'nın Esin ile birlikte mahalleden arkadaşı ve ilk aşkıydı. Onsuz oyun oynamazdı, ezan okunur herkes evine gider Eda, Batuhan'ı bırakmak istemezdi. Eda, Batuhan'ı daha o yaşta bir başka severdi çünkü Batuhan onu korur kollardı, her oyun oynadıklarında tüm mızıkçılığına katlanıp bir şekilde orta yolu bulurdu, birde diğer çocuklar gibi konuşmasıyla dalga geçmezdi. Onu ciddiyetle dinlerdi. Eda'dan sadece iki yaş büyük olmasına rağmen çok ağır başlı bir çocuktu. Eda'nın tüm mızıkçılığı ve huysuzluğunun aksine...
"Batuuuş! Beledesin ya of! Esin, belede Batuş?"
Esin "Az önce buradaydı ama-" diye açıklıyordu ki "Böö!" diyerek tişörtündeki eriklerle önüne çıkan Batuhan yüzünden çığlık attı.
