BAŞKA BİR ŞEHİRDE

8: AĞABEY

Medya: Deniz (temsili)

***

"Anne! Of kafam kazan!"

"Eee içersen olacağı bu kızım!" dedi mutfak tezgahına yaslanmış halde.

"Anne valla bir kadeh içtim."

"Kızım senin bünyen zayıf işte! Bir yudum bile bozuyor seni. Nasıl bir bünye anlamadım gitti." demesiyle bakışlarımı anneme çevirdim.

"Anne ayda yılda bir çıktım bir kadeh bir şey içtim onda da bu hale geldim sanki keyfimden."

"Ay tamam Eda! Tamam kızım!"

"Of ben eve kim bilir nasıl geldim?"

"O çocuk olmasaydı sen eve zor gelirdin." demesiyle gözlerim fal taşı gibi açıldı.

"Berk mi? Hangi çocuk?" dememle güldü.

"Berk değil kızım. Neydi adı ya! Şey- böyle uzun boylu, kumral, yapılı bir çocuk."

"Anne kim o çocuk?"

"Ben sana sorayım kim o çocuk?"

"Anne bilsem niye sana sorayım!" dememle annem gülmeye başladı.

"Dur- dur hatırladım adını! Özgür demiştin. Özgür"

"Kafama sı-"

"Kim o çocuk?" demesiyle cümlem yarıda kaldı.

"Bir arkadaşım."

"Biliyoruz o arkadaşları!" dediğinde aynı zamanda gülüyordu.

"Babam nerede?" dememle salona giren babam yüzünde gülümsemeyle beni karşıladı.

"Günaydın kızım! Sarhoş kızım!"

Hangi baba bu rahatlığa sahiptir ki! Ağabeyimden sonra benimki devede kulaktı ona göre.

"Benim ayılmam lazım baba." dediğimde güldü.

"Kahve iç bol bol!"

"Tamam!" deyip yukarıya, odama ilerledim.

Çok geçmeden kapı çalmaya aynı zamanda da zil çalmaya başlamıştı. Umursamadan yukarı ilerledim. Bir duş alıp kendime gelmem gerekiyordu.

***
''Güzel bir duş alıp ayıkdıktan sonra güzel bir kahvaltı tık modumuzu yakalıyoruz efendim!'' diyebilmek adına aşağıya indiğimde karşılaştığım manzara ile şoka girmiştim.

"Allah! Geldi bizimki!" deyip koltuktan fırlayan bir adet Deniz Derenoğlu!

"A- ağabey!"

"Prensesim benim! Sarılmak yok mu?"

"Olmaz mı abim! Of çok özlemişim!" deyip koşarak boynuna sarıldım.

"Hayırsız bu kız! Aradığı sorduğu yoktu geldik hemen boynumuza atladı." dedi gülerek. Geldiği gibi benimle uğraşması da çok özel!