7: DANS

109 11 128
                                    

Medya: Özgür ve Eda (temsili)

Medya: Özgür ve Eda (temsili)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


***

"Uyudun mu?"

Bunu soran kol koparan Özgür'den başkası değildi.

Gözlerimi açmadan onu cevapladım.

"Hayır."

"Sürekli böyle mi oturursun?"

"Çoğunlukla." dediğimde yavaştan uykum da gelmişti aslında. Zor duruyordum uyumamak için.

Sessizleşen ortam bir anda sesin şiddetinin artmasıyla ortalık aşk böceklerine kalmıştı. Bir aşk şarkısı eşliğinde herkes birer birer ayaklanmıştı. Şarkıyı duymamla gözlerimi açmam bir olmuştu.
Çalan şarkı en sevdiğim şarkılardan Toprak Yağmura ile herkes dans etmeye başlamıştı. Can Ozan'ın sesini duymamla gözlerimi yeniden kapayıp şarkıya kendimi bıraktığım sırada kolumda hissettiğim dokunuşla gözlerimi açtım ve ona baktım.

"Uyuyacaksın şimdi kalk hadi." demesiyle rahatsızca olduğum yerde kıpırdandım.

"Yok uykum falan bırak beni." dememle kolumu kaldırdı.

"Kalk bir tur atalım, benimde uykum geldi." demesiyle homurdandım.

"Hadi hadi!" deyip beni elimden tutup kaldırmasıyla gerçekten de uykumun olduğunu anlamıştım.

"Gel hadi!" deyip beni çekip dans edenlerin arasına çektiğinde neden buraya geldiğimizi sorguladım.

"Ne yapacağız? Niye çekiştirip durdun beni buraya?" dememle güldü.

"Dans edelim uykumuz açılsın." demesiyle yüzündeki gülümseme daha da genişledi.

"Saçmalama-" deyip yerime geri gidecekken kolumdan tutup çekince çarpışmamız kaçınılmaz bir sondu. Belimden tutup beni kendine iyice yanaştırdı. Ben ise dans etmek değil uyumak istiyordum. Bir süre sonra tekrar kurtulmayı denedim ama elleri mengene gibiydi. Kurtulamadım.Öylece kaldım. Bir ona bir etrafa baktım. Sonra gözlerim Esin'i buldu. Şok olmuş bir biçimde bana bakıyordu. Kafamı çevirdim ve utançla Özgür'e baktım.

Ben kollarımı ona dolamamış öylece duruyordum. O ise tam tersine gayet güzel dansa devam ediyordu. Ta ki Esin'in bakışlarını farkedene kadar öylece duruyordum ama Esin'in ölümcül bakışları beni zorluyordu. Mecburen elimi Özgür'ün omzuna yerleştirdiğimde Esin "Tamam" anlamında işaret yaptığında hanımefendiyi memnun edebilmiştim. Arada bir Özgür'e bakıyordum. Gayet ciddi bir ifadeyle bana bakıyordu. Kafamı yeniden eğip etrafa baktığımda ise herkes kendi halindeydi. Bir nebze de olsa rahatlamıştım.

Bu şarkıyı normalde dinliyor olsam bana huzur verip dinginleştirirdi ama şimdi vücudum gerginlikten kaskatı kesilmişti, haliyle Özgür'ün dediği gibi uykum da kaçmıştı.

BAŞKA BİR ŞEHİRDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin