Çoğu zaman içimden bir şeylerin koptuğunu, benden uzaklaştığını ya da içten içe çürüdüğümü düşünürdüm. Kalbim sıkıştıkça sıkışır ağlamak isterdim. Öyle anlarda sadece gökyüzüne bakardım. Kulağımda o güzel şarkının melodisi ve ardından sözleri...
"BE...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
****
EDA'DAN...
"AÇIN KAPIYI!"
Haberi görmemizin üzerinden daha on beş dakika bile geçmemişti. Hakan Bey bu konu hakkında hem benimle neler yapılabiliriz diye konuşurken Cevdet ağabey de kapıda bekliyor gözcülük yapıyordu. Aslında her şey yolunda gidiyordu ama Özgür'ün dedesi bulunması ve onu daha kolay yakalayabilmek için böyle bir yola başvurmuştu. Şimdi bu haber her yere yayılacak gören olursa Özgür'ü hemen tanıyacaktı. Her şey yolunda gidiyordu demiştim ya ta ki o sesi duyuncaya kadar.
"Siz kimsiniz?" diye sordu Cevdet ağabey dışarıdayken.
"Kimsem kimim! Aç kapıyı! Aç!" diye bağırdı dışarıdan biri sonra ise sesler kesildi. Uzun süre ses gelmedi. Hakan Bey kapı deliğinden dışarı baksa da bir şey göremedi. Sanırım Cevdet ağabey bağıran kişiyi göndermişti.
Ben tam içimden böyle geçirirken kapı açıldı. İçeri Cemal ağabey girdi. Onu görünce istemsizce gözlerim doldu. Özgür'ü öldü sandığım günler aklıma geldi. Evin önüne gider içim dışıma çıkıncaya kadar ağlardım, kapıyı açsınlar da ondan bir parça hatıra alayım diye yalvarırdım. Hiçbir zaman kapıyı açtırmazlardı. O zamanlarda kapının önüne, evin karşı kaldırımına kadar elinde peçete, su ve ıslak mendil ile Cemal ağabey gelirdi. Yanıma oturur, bana bir peçete uzatır beni teselli ederdi.
"Yapma böyle Eda, ağlama buralarda perişan etme kendini sana da yazık."derdi. Sonra bir eve birde gökyüzüne bakar konuşurdu.
"Özgür görür, üzülür bak."
Cemal ağabey. Birden ortadan kaybolmuştu. O evin ışıkları o gittikten sonra bir daha yanmaz olmuştu.
"Cemal ağabey?" dedim şaşkınlıkla.
"Eda." dedi düz bir sesle.
"Ağabey senin burada ne işin var?" dediğimde güldü Hakan Bey'e bakıp.
"Aynı soruyu ben sana soracaktım da yanında bu adam olunca sormama gerek kalmadı."
"Cemal. Haddini aşma istersen." dedi Hakan Bey sert bir ifadeyle.
"Benim haddimi falan aştığım yok. Ben sizin çalışanınız da değilim siz de dikkatli olun." dedi Cemal ağabey sinirle.
"Ne için geldin sen buraya?" diye sordu Hakan Bey.
"Acaba neden?" diye sordu Cemal ağabey Hakan Bey'e resmen dalga geçercesine.
