BAŞKA BİR ŞEHİRDE

59 : YEMEKTEYİZ

Medya: EDA'NIN YENİ EVİ
Şarkı: Adamlar -Öyle Bir Geçer

****

BİR AY ÖNCE...

Sen gitmiştin sevgilim. İstemeyerek de olsa gitmiştin. Bana yıldızları bırakmıştın, o kökleri sağlam ve baktıkça seni hatırlatan ışıldayan o ağacı bırakmıştın. Boynumdan hiç çıkarmadığım bu kolyeyi bırakmıştın, seni her özlediğimde önünde oturup ağladığım bu evi, yarış yaparız dediğim için bahçede hazır ettiğin o bisikleti ve en önemlisi de aşkını, sevgini, merhametini ve tüm bunları bir arada yaşadığımız anıları bırakmıştın. Sen bana güzel bir gelecek için ilk adımı atmış ve onu da bırakıp gitmiştin. İlk önce kısa süreliğine gitmiştin sonra ise ebediyen gittin. Ona rağmen seni beklemekten, seni sevmekten, senin bana bıraktıklarına sarılmaktan hiç vazgeçmedim. Seni hep çok sevdim, sevmeye devam edeceğim Özgür.
Ama sonra bir şey oldu. Orada seni gördüm, sen yaşıyordun. Kanlı canlı tam karşımda öylece durmuş bana bakıyordun. Tüm bu anılara tamamen yabancı, bana yabancı bir olarak karşımda duruyordun.

Bu satırları ne zaman okuyacaksın bilmiyorum ama şu an daha hatırlamadığın zamanla hatırlayacağın o kadar anımız var ki...

Sen beni bile isteye hiçbir zaman kırmadın, kırmazsın biliyorum ama beni o restaurantta görüp tanımadığın ve sarılmadığın o an kalbim paramparça oldu resmen. Ama şimdi bu odada az önce bana bakıp bir şeyleri hatırladın. Şu an dünyada benden daha mutlu bir insan yoktur.

Özgür, beni bir daha unutma, beni bir daha yalnız bırakma, ne olur bir daha böyle uzak kalmayalım. Senden önce nasıl yaşıyormuşum inan bilmiyorum. Sen gidince sanki bende öldüm. İçim öldü, tüm renkler siyaha döndü. Sen öldün, bende öldüm. Sonra senin yaşadığını öğrendim ve içimdeki çiçek bahçesi seninle yeniden canlandı.

Her şey daha güzel olacak ve çok mutlu olacağız.
Ben inanıyorum. İleride bana bir şey olursa da bu defter senindir. Şimdi hayır öyle bir şey olmayacak falan diyeceksin eminim ama senin başına gelenlerde birden olmadı mı sevgilim? Birden kaybedip birden bulmadım mı seni? Sen bizi unuttun sevgilim. Bunların olacağını kim tahmin edebilirdi ki. O yüzden başımıza her an her şey gelebileceğine dair inancım hep olsa da artık bu inanç daha da güçlendi. Çok bir şey yazamadım da ama bu defter yine de senindir. Şimdi böyle diyorum ama inşallah çok şey yazacak kadar vaktim olur. O zaman sana seni ve seninle olan anlarımı okuyacağın bolca anı bırakırım. Kim bilir belki ileride huzurlu, kimsenin bizimle uğraşmadığı dümdüz bir hayatımız olur belki evleniriz, belki çocuğumuz olur belki beraber yaşlanırız. Bunlar güzel şeyler, bunlar benim hayatımda olabilecek en güzel şeyler.

Seni seviyorum Özgür Ali Eroğlu. Aklımı kaçırmadıkça, bu can bedenden çıkmadıkça sevmeye devam edeceğim. Hatırlamadıysan hatırlatayım sen benim kutup yıldızımdın, yol göstericim, ışığımdın. Hep de öyle kalacaksın.

Sevgilerimle...

Eda Derin Derenoğlu

***

"Kızım! Nasıl iyi uyuyup dinlendin mi?" diye sordu annem ocaktaki yemeği karıştırırken.

"Uyudum. Çok iyiyim şu anda da çok enerjiğim hatta."

"Ne güzel! Bahçede voleybol oynarız o zaman olmaz mı?" dedi annem bana gülümseyerek.

"Nasıl yani?" diye sordum şaşkınlıkla.

"Ben, sen, baban, Çağatay belki gelirse teyzen de gelir."

"Ben çok alışık değilim büyüklerle bu tarz oyunlar oynamaya da şaşırdım biraz-"

"Yaş almış, kötü şeyler yaşamış, yas tutmuş ve tüm bunlar yüzünden görüntü olarak çökmüş olabiliriz kızım ama genç kalmak, hayata bağlı kalmak, pozitif düşünmek için hep bir sebebimiz vardı. Sen vardın, nerede olduğunu bilmesek de birgün kavuşuruz diye hep böyle yaşamaya çalıştık. Nasıl insanlarla büyüdün, neler yaşadın bilmiyorum kızım ama biz seninle resmen yeniden anne baba olduk, en başa döndük. Sanki yıllar öncesinde seni kucağında tutan o Aslı'yım hala ve hala korkuyorum bir zarar gelir, canın yanar, bir şey olur diye. Neyse bu kısmı boşverelim artık. Yani anlayacağın biz yaşlı gözüksek de ruhumuz genç bizim. Ayrıca düzenli olarak spor da yaparız artık sen de istersen hep beraber yaparız."