6. BÖLÜM:DERBİ

43 1 0
                                    

Beni benden almıştı bu dediği yıllar sonra ilk kez sevilmeye değer kıymetli biri gibi hissediyordum kendimi. Evime vardığımızda arabayı durdurdu.

"Yarın saat 21.30 müsait misin?"

"Evet evet saat 8de evde olurum zaten"

"Çok güzel çünkü maça gidicez"

"Sen ciddi misin!"

Fazlasıyla sevinmiştim bütün zaaflarımı biliyordu.

"Miray'ım o biletleri kitap ayracı yapman için koymadım ya oraya canım tabiki ciddiyim"

"Şey ben bir an heyecanlandım da"

Bu halime gülümsedi. Gülümsemesi çok hoş çok yumuşaktı dün arabada beni ölesiye korkutan Barlas değildi sanki karşımdaki

"O zaman yarın saat 9 kapında olucam hazır ol"

"Tamamm"

"Ha unutmadan. Anahtarını al"

Evden çıkarken anahtarı almayı bile ihmal etmemişti. Gerçekten fazlasıyla düşünceliydi. Ona gülümseyip iyi geceler dedikten sonra arabadan inecektim ki bana seslenmesiyle durdum

"Miray"

Ona dönüp bana kedi gibi bakan koyu renk gözlerine baktım

"Efendim"

Elini yanağıma götürdü ve yavaşça okşadı.

"Özür dilerim. Canını yaktım seni korkuttum ağlattım özür dilerim beni affedicek misin?"

Sorusuyla duraksadım. Canımı yakmasını geçtim beni arkadaşlarımla sevdiklerimle tehdit etmişti bu affedilmezdi. Çok zordu yani. Yine de başımı olumlu anlamda salladım

"Ama kusura bakma Barlas beni sevdiklerimle tehdit etmeni kolay affedebileceğimi sanmıyorum"

Bana tebessüm etti acının tatlı tebessümüydü bu.

"Anlıyorum. Ve sana bunun sözünü veriyorum ki dün o arabada ne yaptıysam hepsini telafi edicem. Sen yeter ki bana o şansı ver."

O kadar masum konuşuyordu ki ona inanmamak elde değildi. Bende yumuşamıştım aslında

'Salak sakın hemen yelkenleri suya indirme'
'İndirmeyim dimi doğru biraz burnu sürtsünde görsün bakalım beni tehdit etmek neymiş'
'İşte benim kızım be'
'Barlas duymasın'
'Beni bi sen duyabiliyorsun zaten Miray'
'Doğru'

İç sesimle konuşmamı bitirdikten sonra fark ettim onun o gece gibi baksn koyu renk gözlerine dalıp kaybolup gittiğimi o ise halinden memnundu. Kendime gelmek için başımı sağa sola salladım

"Gidebilir miyim artık."

"Gidebilirsin sen gir ben öyle gidicem"

"İyi geceler"

"İyi geceler ay parçam"

Arabadan inip evin kapısına geldim ve anahtarla kapıyı açtım. Son kez ona dönüp baktığımda bana gülümsedi. Bende ona aynı şekilde karşılık verip içeri girdim ve hemen kapının arkasına oturup gülümsemeye başladım

(Barlas'ın anlatımı)

Arkasından bakmıştım eve girdiğinde başımı geriye yaslayıp gözlerimi kapatmıştım. Kokusu arabanın içinde yer etmişti. Onu içime çekip yüzünün hayalini kurdum. Uyurken ki hali, makyajlı hali, makyajsız hali, antrenman ders ve maç sonrası yorulmuş hali, uykulu hali. Kısacası her hali işte. O yüzle yatıp kalkmak için her şeyimi vericektim. Bir süre sonra arabayı kendi evime sürdüm. Siyah takım elbisemi çıkartıp yüzümü yıkadıktan sonra yatağıma gittim. Kıyafetleri yatağın üstünde kalmıştı. Gülümsedim ve elime tişörtünü alıp sımsıkı sarılarak kendimi uykuya bıraktım

Kalbim Senin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin