A DANGEROUS MAFIA BOOK1&2

CHAPTER FOUR

Napaiwas nalang ako ng tingin dahil sa nagbabadyang luha sa mata ko. "So as you can see, this changes the situation somewhat." sabi nito kaya lumapit ako sa kaniya .

"Please, let me go." sabi ko at huminga ito nang malalim saka hinawakan ang magkabilang pisngi ko habang hinahaplos niya ito ng marahan. "Let's get one thing clear, darling. Hindi ko pakana lahat ng 'to, ang mga kaaway ko ang may dahilan at ikaw ang target nila ngayon, at kung pakakawalan kita ay mapapahamak ka lang." sabi nito at aalisin ko sana ang kamay niya sa pisngi ko pero malakas siya kaya hinayaan ko nalang ito.

"The police will find me sooner or later, at makukulong ka pag nahuli ka nila, yun ba ang gusto mo ha?" tanong ko.

Nakita ko ang pag-ngiti nito sa akin. "You underestimate me, Isabella. But perhaps I will talk to the police---"

"You will?" tanong ko and he nods to me.

"Yes, and be sure to let them know that you just decided to take a little...vacation." sabi nito. As the realization of just how much trouble I am right now, I reach trembling hands up to cover my face.

Goosebumps prick up along my arms as the air tenses. Blake strokes my lips with his thumb. "You feel that darling? The rush of adrenaline and that gnawing sensation that danger is close? That's a good thing, it will keep you safe. And you know what, you should fear me." sabi nito na kinatawa ko ng mahina.

"Matakot sa'yo? Hindi ako natatakot sayo." sabi ko dito at ngumisi siya.

"Good. Then staying here with me won't be an issue." sabi nito pero dahan-dahan din niyang inilapit ang bibig niya sa may tainga ko. "Hmm. Then perhaps it isn't fear. Maybe what you're feeling is...something else." nanginig naman ang buong katawan ko ng halikan nito ang tainga ko pababa sa may leeg at napapikit ako pero itinulak ko din siya kaya natatawang umatras to at pinagcross ang mga braso niya.

"By the way, nice size." sabi nito saka kumindat na kinalaki ng mata ko at mapayakap sa sarili ko para takpan ang dibdib ko, oo nga pala't naka wardrobe pa ako medyo lumuwag na ang pagkakatali nun kaya medyo nae-exposed na ang dibdib ko, argh.

"You don't need to hide it, because I already touch that---"

"Bastos!" sigaw ko at natawa lang siya.

"So, is that all, Mr. Cryptic!" tanong ako. He chuckles.

"There appears to be a mole in the family."

"You mean like, someone who's feeding people intel about you---"

"Exactly. I was ambushed tonight..at ang mga nakakaalam lang ng location ko ay dito lang din nakatira. No one leaves until we find out who." sabi nito.

"Pero bakit kailangan madamay ako ha?!" inis kong tanong. Blake's brow furrows as he release the sharp breath. "That's for me to know, darling. And who knows, you could be here months, years even." natatawa nyang sabi.

"Do you think you can play my life?!" I said then back away slowly. Napansin ko naman ang distansiya nito sa pintuan na nakabukas, mabilis na tumakbo ako don. "Fúck' sake!

Pero sadyang mabilis si Blake at agad niya akong binuhat nito at nilock ang pinto habang natatawa. "Put me down, Blake!"

Hiniga ako nito sa kamang andon at hinawakan ang magkabilang wrist ko ng mahigpit. "What was your plan, darling? Maglakad ng nakapaa at tanging wardrobe lang na tila .." natigilan siya saka tumingin sa  dibdib ko, argh.

"Come on, it's late, and I want to sleep." sabi nito sa mahinang boses na kinaiwas ko ng tingin. "Let me go." sabi ko, umalis naman siya sa pagkakadagan niya sa akin at narinig ko pa ang mahina niyang mura.