A DANGEROUS MAFIA BOOK1&2

CHAPTER THIRTY SIX

Binalik ko na nga ang aking atensyon sa pasyente ko. “Okay, Mr. William...” nakangiti kong sabi. Pagkatapos ko ngang makausap ang pasyente ko ng maayos at maipaliwanag lahat ng gagawin ay sinulat ko na agad sa chart ko ang paperwork nito at agad nagpatawag na ako ng order para sa gagawin para sa kaniya. Free from Eian for a moment, pinuntahan ko muna ang susunod kong pasyente ng matigilan ako sa isang babaing pumasok. “Sophia! Anong ginagawa mo dito? Can I help you?” tanong ko at ngumisi ito.

“No. I'd rather díe than let you help me.” sabi nito at huminga ako ng malalim.

“Then bakit nandito ka?” walang ganang tanong ko.

“I just came to see if you were okay. I heard about your little accident yesterday.” sabi nito at ako naman ang tumawa ng mahina.

“Heard about it? Or had something directly to do with it.” sabi ko saka sumeryoso ng tingin sakaniya at tumawa ito ng malakas dahilan para mapatingin sakaniya ang ibang pasyente.

“Me? Of course not. Narinig ko lang talaga.” parang baliw na sabi nito, saka ito lumapit saakin para bumulong nanaman. “But if I were you, hindi na ako pa magugulat pa kung patuloy itong mangyayari sa'yo. But you could do the right thing babe, and make it all go away. Leave Alexandro Blake.” sabi nito saka hinaplos ang braso ko.

“Ha!” natatawang sabi ko na kinawala ng ngiti niya. “Fúck off, Sophia!” nakangisi kong sabi at halata ang gulat sa mukha nito.

“Excuse me.. did you just–” I cut her off, pointing a finger on her direction.

“You listen to me! I'm a doctor at this hospital. Do you understand what kind of authority that gives me in this building. One phone call, and I can have security throwing your ass out on the street.” seryosong sabi ko. She tries to look furious, but instead, she looks ashamed. “You wouldn't dare!”

Natawa naman ako. “Oh, I would dare. In fact I welcome the chance. I just need one reason. Try me, Sophia. Please.” sabi ko at napairap siya.

“You're going to be sorry, Isabella! You might think you tamed him, but all you did was ruin him. A lion without teeth will be devoured soon.” saad nito na kinakunot ng noo ko.

“Pinagsasabi mong babae ka?” inis kong tanong at ngumisi naman siya.

“Hindi mo alam ang ginawa niya? Bakit hindi ka umuwi kay Blake ngayon at gawin ang lahat para mapaamin siya sa ginawa niya.” lalong lumawak ang ngisi sa mukha nito ng makita ang pagkalito ko. “The war is coming, Isabella. Kahit sino sainyong dalawa ni Blake, walang makakaligtas. That's a promise.” sabi nito saka ngumiti at tinalikuran na ako. Tatawagin ko sana siya pero agad akong nahilo at nagsimula ng pagpawisan, napahawak nadin ako sa tyan ko ng sumakit ito ng sobra.. kasunod ay bigla nalang dumilim ang paningin ko.

I wake some time later, dizzy and confused. Blake is seated at my bedside, pinching the bridge on his nose, pero nong mapansin niyang nagising na ako ay agad itong tumayo at hinarap ako. “Isabella!” alalang sabi nito at hinaplos pa ang noo ko.

“Blake, what happened?” agad akong napahawak sa tyan ko ng maalala ko ang lahat. “Our baby–”

“Our baby is okay, Isabella. The doctor was just here. Everything is okay.” sabi nito na kinatango ko. “I was worried when Eian called me. He found you out cold on the floor and brought you the ER.” sabi nito at napayuko pa siya.

“I'm sorry.” napahawak ako sa ulo ko at pilit inalala kung ano bang nangyari at agad nanlaki ang mata ko ng maalala si Sophia.

“Sophia was here. She was crazy aggressive. Telling me things like a war is coming.” sabi ko at kita ko ang pagtiim-baga nito. “I know she was trouble.” sabi nito.