A DANGEROUS MAFIA BOOK1&2

CHAPTER THIRTY FIVE

Nakatulog agad ako pagkahiga ko palang pero ilang oras lang din nagising ako sa likot at ingay ng katabi ko. “Isabella! Isabella!” mahinang tawag ni Blake saakin kaya agad akong napaupo at nilapitan siya. He's having a nightmare.

“Blake! Blake! Wake up!” sigaw ko dito pero ayaw niyang magising kaya sinampal ko siya at doon palang ito nagmulat at humahangos ang dibdib nito, nong makita niya ako ay agad siyang napaupo at niyakap ako ng mahigpit at nong bitawan niya ako ay hinawakan naman niya ang pisngi ko at hinalikan ako. “Isabella! You're safe! T–Thank God! Akala ko...” sabi nito saka pumikit ng mariin at napayuko nalang.

“Of course, I'm fine.” Blake an unreadable expression on his face. “May problema ba?” tanong ko at huminga siya ng malalim.

“I need to tell you something.” sabi nito at nakatingin lang ako sakanya. “Eian found the driver, but he took his own life before I could questions him.” nanlaki ang mata ko.

“He.. did?!” napatingin ako sa malayo. How could he do that? Mas importante ba ang nalalaman niya kesa sa buhay nito.

“I was so close to catching whoever was behind this! But that's a dead end now. Paano kung balikan ka nila? I can't lose you, Isabella, I can't lose you.” niyakap ko siya ng mahigpit.

“You won't, I promise.” sabi ko kahit ang totoo ay kinakabahan din ako sa pwedeng mangyari saakin, o saaming dalawa.

“You need to rest, Capone. You have to be at the top of your game if you're going to find out who we're looking for.” sabi ko at nagnod siya at hinalikan ko naman ang noo niya.

Nahiga na kami at agad niya akong niyakap at rinig ko pa din ang malakas na kabog ng dibdib nito. “I think I have an idea.” sabi nito at inangat ko ang tingin ko sa kaniya.

“An idea for what?” tanong ko.

“I think I know how I can keep you safe.” kumunot naman ang noo ko sa sinabi nito.

“What kind of idea? I already told you I don't want a bunch of security guards lurking around the hospital.” sabi ko at huminga siya ng malalim.

“Not a bunch of security guards. Just Eian.” sabi nito na kinatawa ko ng mahina.

“Oh? Just Eian? The most intimidating security guard of them all. I told you I don't need security, Blake. At saka alam mo namang may hidden na galit ata saakin si Eian, I know ayaw din niya akong makasama.” sabi ko at umiling siya.

“Eian will do whatever I ask, ayaw niya man o hindi. It's his job. And for once, Isabella, makinig ka saakin.. paano kung wala ako kanina sa ospital? Anong mangyayari sa'yo ha? Ayaw mo naman makinig saakin na dumito ka nalang at hindi kita pipilitin, pero this.. you need to follow. No arguments.” huminga ako ng malalim ng makita ko ang seryosong mukha nito, alam kong wala na akong magagawa pa.

“Fine. But only Eian.” sabi ko at tumango ito, hays.. naalala ko tuloy yung itsura ni Eian nong malaman nila Blake ang tungkol sa Papa ko, yung galit nito kumakalahati nasa angry issues ni Blake. Nakakatakot talaga siya, paano kaya naging sila ni Veronica?

Nawala ang iniisip ko ng maramdaman ko ang kamay ni Blake sa tyan ko, “Maybe then we can start trying for a baby.. if you want.” sabi nito at inangat ko ang tingin ko sakaniya. “A baby?”

I feel the warmth of his big hand on my belly, and napangiti nalang ako habang nilalarawan sa utak ko ang future namin ni Blake with our baby.

“Yeah, our baby. What do you say?” tanong nito at tumango ako.

“Of course, I want your baby. Our baby. It's something I wish for all the time.” A smile crosses his face. “Really?” tanong nito at tumango ako.