A DANGEROUS MAFIA BOOK1&2

CHAPTER FORTY TWO

Tumingin si Papa saamin. “There. She won't cause you any more trouble. At least for now. Alam kong galit ka pa din saakin, anak. Pero gusto kong malaman mo na maasahan moko, Isabella, sa kahit na anong bagay.” sabi nito at tumango naman ako. It feels good to know he cares about me. Hindi ko masabi kung nagbago naba siya dahil wala naman akong masyadong alaala sakaniya. Pero naalala kong mahal ko ang Papa ko. He is my father, after all. Protective, just like a father is supposed to be.

“Thank you, Pa. For everything.” halata ang saya sa mukha nito ang marinig ang muli kong pagtawag sakaniya ng Papa.

Ngumiti ito saka tumango. “Mauna na ako.” Sabi niya saka nito tiningnan at tinapik ang balikat ni Blake. “Protect her.” sabi ni Papa.

“With my life. I swear it.” This seems to satisfy my father enough that he leaves, hauling Sophia away.

Tahimik lang si Blake ng pumasok kami sa kwarto namin. “You okay, Capone?” tanong ko at hinarap niya ako.

“Fine. Pero mas magiging okay ako kung hindi nagreport si Kuya na nawawala ka.” gusto ko sanang ngumiti sa pagtawag ni Blake kay Mike na Kuya pero galit nga pala siya.

“I wasn't missing.” sabi ko at sarkastiko naman itong tumawa.

“Oh? So are you a magician now? Nagagawa mo ng maglaho from the coffee shop? Mike said na umooder kalang ng kape mo tas bigla kanalang nawala. Dimo ba alam kung gaano moko pinagalala ha?!” galit niyang sabi na kinayuko ko. “Hahanapin na sana kita pero lintek na Sophia at dumating pa ito at kung ano-ano pinagsasabi.” inis niyang sabi.

Napatango naman ako. “She's delusional, Capone.” sabi ko. “A truly delusional.” sabi ko pa habang pinaglalaruan ko ang kamay ko.

Natawa naman uli si Blake pero sarkastiko pa din. “Stop trying to change the topic, wife.” sabi nito at lumapit naman ako saka hinawakan ang kamay niya at ngumiti ng sobra.

“I'm fine, aren't I? Back to you safely in one piece.” paglalambing ko.

“This time. Don't do that again. I can't afford to lose you, Isabella.” saad nito saka niya ako niyakap ng mahigpit.

“I won't. I'm sorry I made you worry. I didn't mean to.” sabi ko habang hinahaplos ang likod niya at para naman na siyang kumalma at tiningnan ako.

“I need to tell you something. We're raiding Sophia and Bill's place tonight.” sabi nito at napakurap ako.

“This soon?” sabi ko at tumango naman ito.

“Yes, we will strike quickly and catch them off guard. Hindi nila ito inaasahan, kaya mas alam kong mapapanalo namin 'to ng walang kahirap-hirap.” sabi nito.

“Fine. I'll coming with you!” sabi ko at umiling kaagad ito.

“No, it's too dangerous, but I promise you, pagkaliwanag palang andito na ako. Everything will go back to normal.”

“Pero–”

“No buts. I can't risk putting you in any danger. And think about our baby.” nagsimula naman ng tumulo ang luha ko ng makaramdam ako ng kaba para kay Blake.

“P–Paano kung may mangyari sayo?” sabi ko at lumapit 'to para punasan ang luha sa pisngi ko.

“Nothing will happen to me.” sabi nito saka ngumiti.

“Hindi mo masasabi 'yon!” singhal ko sakaniya na kinatawa nito ng mahina.

“Alam kong makakaligtas ako, at alam kong alam mo 'yon.” Sabi niya na kinatitig ko sakaniya.

“B–Bakit?” inis kong sabi dito at hinaplos naman niya ang tyan ko.

“Because I have everything worth living for, worth fighting for, right here.” sabi nito at saka nito nilipat ang kamay sa pisngi ko at pinunasan ang walang tigil kong pag-iyak.