A DANGEROUS MAFIA BOOK1&2

CHAPTER ELEVEN

I sneak out of bed, and carefully tiptoeing to the living room. Sinagot ko naman ang tawag ni Mama. "Hello, Ma!" sabi ko sa mahinang boses.

"Reizl, baby, nasaan ka na ba ha? Ilang beses na kitang sinusubukang tawagan nang paulit-ulit pero nagriring lang." naga-alalang tanong nito.

"Alam ko po, Ma, I'm sorry po, sobrang busy lang po talaga ako ngayon." sabi ko nalang.

"Well, alright, pero kamusta ka na? Kumain ka na ba?" tanong nito at napangiti.

"Ma...Please chill, ayos lang po ako." sabi ko sa kaniya.

"Sabi mo yan, pero the last time, sobra mong pinagod ang sarili mo hanggang sa--"

"Don't worry Ma, I'll taken a little time off to have a vacation sa place ng friend ko. The service is choppy, pero nakakapagrelax naman po ako dito ng sobra, kaya po hindi niyo po ako masiyadong nakakausap." sabi ko nalang sa kaniya.

"Well, that's explain it, akala ko talaga may sira na ang cellphone ko." sabi nito at natawa ako ng mahina. "So kailan ka babalik baby girl? Sobrang miss na kita." sabi nito at napangiti nalang ako ng tipid. "I-I miss you too, Ma."

"Hindi ko pa po kasi alam, pero malapit na po." sabi ko. "Okay baby, well, hindi na kita iistorbohin sa pagpapahinga mo ha, magga-gabi na din, I love you." sabi nito.

"I love you too." Inend ko na nga ang call, pero nang paglingon ko ay nakita ko si Blake na nakatayo sa may pinto. "Who was that?" seryoso niyang tanong.

Nilapitan ko siya. "You're supposed to stay in bed!" sabi ko sa kaniya. "Baka dumugo nanaman yang sugat mo." mahina kong sabi.

"I said, who were you talking too?!" sigaw nito na nakakunot ang noo.

"Bakit naninigaw ka nanaman ha?" mahina kong sabi dito.

"Why are you avoiding my question?!" galit nitong sabi at huminga ako nang malalim saka siya tiningnan.

"I don't have any reason to explain myself, Blake." inis ko ng sabi saka inattempt na umalis sa harap niya pero hinawakan nito ang braso ko saka ako sinandal sa may dingding na medyo kinadaing ko.

"BLAKE! LET ME GO!"

"ANO BANG NANGYAYARI SAYO HA?!" inis kong sigaw dito, niluwagan naman nito ang pagkakahawak sa braso ko pero ang kunot sa noo nito ay nanatili.

"Sa tingin mo ba tánga ako, Isabella?! Sa tingin mo ba hindi ko alam kapag may ginagawang kababalaghan kapag nakatalikod na ako." seryoso niyang sabi.

Gusto kong magalit sa kaniya pero kita ko sa mga mata nito ang takot kaya huminga ako nang malalim saka siya tiningnan sa mata.

"Why are we having this conversation--"

"Because there's one thing, I can't seem to shake." sabi nito saka hinigpitan ang kapit sa braso ko. "How did you end up in that Taxi?!" tanong nito at napalunok ako at napaiwas ako ng tingin. "A-Are you going to leave me?" tanong nito na parang narealize nito ang lahat.

"It's not what you think, Blake---!"

"Balak mo akong iwan, di ba!" sabi nito na namumula ang mukha. Hinawakan nito ang kamay ko at ramdam ko na ang pagnginig ko, pero nang makita ko ang mata niya ay nakita ko ang pagbabadya ng pagluha nito.

The once dominant man infront of me drops his hold, broken, and staggers back.

Tumalikod siya sa akin. "I know this was forced on you. I know I took you against your will. But..I have never felt this way before."

"Wh-What way?" mahinang sabi ko at humarap siya sa akin at may kunot sa noo nito.

"Isabella, do you have any feelings for me at all?" tanong nito.