A DANGEROUS MAFIA BOOK1&2

CHAPTER FIFTY

．．．．．．．

I wake up the following morning in an unfamiliar room. God, what is happening?

My hands slide across the bed but Blake is not there. Wait! Agad kong minulat ang mata ko saka mabilis na naupo at nagulat ako na ang makita ko ay si Lucas na nakaupo malapit saakin.

“Morning.” bati nito.

“Lucas?! Nasaan si Blake?” tanong ko agad at nong hindi ito sumagot ay mabilis akong tumayo at hinarap siya. “Nasaan sabi si Blake?” sigaw ko sakaniya.

“He had to leave. He asked me to stay here and protect you.” sabi nito at para naman akong nanghina.

“Alam mong hindi ka niya pinagkakatiwalaan!” pinipilit kong patatagin ang boses ko.

“Paniwalaan mo kung anong gusto mong paniwalaan, but he really asked me.” sabi nito at napabuga ako saka napahawak sa ulo ko. Something’s not right here.

Sinubukan kong tumakbo palapit sa pintuan, pero mabilis na tumayo si Lucas para pigilan ako. His hands firmly grasp onto each of my shoulders. “Not so fast.” seryosong sabi nito. Dámn it! I need to get out of here.

“MOVE, LUCAS!” sigaw ko dito and he crosses his arms and shakes his head.

“Not a chance. I have to protect you.” seryoso padin niyang sabi at hindi ko pinansin ang sinabi niya at sinigawan ko padin ito.

“UMALIS KA SABI EH! KAILANGAN KONG HANAPIN SI BLAKE!” sabi ko at marahas na huminga si Lucas.

“Hindi, Isabella. Pangarap ko pang mabuhay ng matagal at hindi mangyayari ‘yon kung hahayaan kitang umalis dito. Hindi ka pwedeng pumunta kahit saan hanggang hindi pa nito natatapos ang lahat, dito kalang. Very strict orders from Blake.” sabi nito at tiningnan ko siya.

“End everything? Anong ibig mong sabihin? Sabihin mo na saakin ang totoo. Sabihin mo saakin kung anong nalalaman mo sa plano ni Blake!” naiiyak kong sabi, pero agad umiwas ito ng tingin.

“I‘m sorry. It‘s not my place to say.” sabi nito at tiningnan ko siya ng masama.

“I DON‘T CARE IF IT‘S YOUR PLACE TO SAY, LUCAS! THIS IS MY HUSBAND. HIS SAFETY!” sigaw ko at huminga siya ng malalim saka may kinuha na letter sa drawer na malapit sa kama at inabot saakin.

“Iniwan ito ni Blake para sayo. Baka dyan masagot ang mga katanungan mo.” sabi nito at mabilis ko ngang kinuha sa kamay niya ‘yon.

“Hindi ko alam kung anong nakapaloob sa liham dahil ikaw lang daw ang pwedeng bumasa niyan.” sabi nito at agad nga akong naupo sa gilid ng kama saka binuksan ang liham. Agad kong nilabanan ang luha sa mata ko habang binabasa ko ito pero bigo ako.

LETTER FROM BLAKE:

Isabella, I know you‘re angry with me, and trust me, this is the hardest decision I have  made. But I have to do it for you and our baby. I will return to you once I kíll Bill and end all of this.

Napahawak naman ako sa bibig ko sa sunod na nabasa ko.

If I don’t make it, I have left a will, and you will enherit everything I have.

Sunod-sunod na umiling ako. If he doesn‘t make it? NO! Let Blake be safe!

Lucas will protect you and make sure you settle down in a peaceful place near the sea.

Napalingon naman ako sa paligid, saka ko napagtanto na andito ako sa beach house ni Blake, ang pangarap kong tirhan kasama si Blake. I don’t want here. I don’t want here anymore. I don’t want to stay here anymore kung hindi ko din kasama si Blake.