Bölüm 32

5.6K 389 113
                                    

Merhabalaarrr

🌸🩷

Nasılsınız?

✨️🦋

Keyifli okumalar

🌸❤️🪻💖⚘️🦋💖🦄🌷🌹🩵🌱🪻💛

🌸❤️🪻💖⚘️🦋💖🦄🌷🌹🩵🌱🪻💛

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🌼

🖤

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🖤

Baha'dan
◆◆◆◆◆◆◆

Odamda resim çizerek içerden Yiğit'in bana seslendiğini duydum."Güzelim?" Galiba işten yeni gelmişti ve ben yine kendimi resime çok kaptırdığım için ne zaman geldiğini fark etmemiştim.

Odamın kapısını çaldığında "Gel." dedim.

Yiğit kapıyı açıp içeri girdiğinde bana yaklaşıp yanımda durdu. Ona dönüp gülümseyerek "Hoş geldin." dedim.

Yiğit yanağımdan öpüp "Hoş bulduk. Ne yapıyorsun yine ?" Diye merakla sordu.

Çalışma masamın üzerinde ki çizdiğim resimi göstererek konuştum. "Resim çiziyordum."

Gösterdiğim resime bakıp "Çok güzel olmuş." dedi ve sonra elindeki poşeti bana uzatıp "Bu senin, aç bakalım." Dedi.

"Bana mı?" Şaşkınlıkla söyledim. Yiğit'in elindeki poşeti alıp masanın üzerine koydum. Ben içini açarken yiğit de yanda duran sandaleyeyi alıp yanıma oturdu.

"Evet senin güzelim." heyecanla poşetin içini açtığımda içinde bir sürü boş çerçeveler vardı. Yiğit'e dönüp "Bunlar?" Heyecan ve şaşkınlıkla demiştim.

"Evi artık yavaştan senin çizdiğin resimlerle kaplayalım diyorum."

Bu kadar erken yapacağını hiç düşünmemiştim. Yüzümde gülümsemeyle poşetin içindeki çerçeveleri çıkartıp masanın üzerine koydum. 7 tane kenarları beyaz renk de çerçeveler vardı.

Hàmuş {BxB}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin